METEOROLOGICORUM

 LIBER PRIMUS

 QUAESTIO PRIMA.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II. In quo Universi ordo consistat.

 ARTICULUS III. De ordine impressionum meteoricarum.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS I.

 Articulus II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO IV. Utrum caelum sit de nalura ignis ?

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS II. Corpus quintum non est de natura ignis.

 QUAESTIO V.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 ARTICULUS IV. De causa finali variationis opinionum.

 QUAESTIO VI.

 QUAESTIO VII.

 ARTICULUS I. Ignis est in concavo orbis Lunae.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO VIII.

 QUAESTIO IX.

 ARTICULUS I.

 articulus ii.

 articulus iii.

 QUAESTIO X. Utrum motus localis sit causativus caloris?

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO XI. Utrum omne lumen sit causativum caloris?

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO XII.

 QUAESTIO XIII.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II. De aequalitate elementorum.

 articulus III.

 ARTICULUS IV.

 QUAESTIO XIV.

 QUAESTIO XV.

 QUAESTIO XVI.

 ARTICULUS I. Notanda de apparentiis.

 ARTICULUS II. Causae apparentiarum.

 QUAESTIO XVII. Ut rum stella comata sit de natura coeli?

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II. Ponuntur differentiae Cometarum.

 QUAESTIO XVIII.

 ARTICULUS I. De modo generationis cometae.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO XIX.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO XX. Virum Galaxia sit de natura coeli ?

 ARTICULUS I. Opiniones de Galaxia recitantur.

 articulus ii.

 QUAESTIO XXI.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II. De accidentibus pluviae.

 QUAESTIO XXII.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II

 QUAESTIO XXIII.

 ARTICULUS I. De pruina et modo generationis ejus.

 ARTICULUS II. De grandine.

 QUAESTIO XXIV.

 ARTICULUS. I. De diversitate signorum in generali.

 articulus ii. De signis apparentibus in caelo.

 ARTICULUS III. De signis pluviae apparentibus in aere.

 articulus iv.

 ARTICULUS V.

 QUAESTIO XXV.

 ARTICULUS I. Unde veniant fontes ?

 ARTICULUS II. An fontes fiant ex aqua pluviali ?

 QUAESTIO XXVI.

 LIBER SECUNDUS

 QUAESTIO PRIMA.

 ARTICULUS I. De generatione maris.

 ARTICULUS II. An mare sit locus naturalis aquarum?

 ARTICULUS III. Resolutio quaestion is.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II. De causa fluxus et refluxus maris.

 QUAESTIO III. Utrum mare debeat esse salsum?

 QUAESTIO IV.

 ARTICULUS I. De causa materiali ventorum.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III. De causa efficiente ventorum.

 ARTICULUS IV.

 QUAESTIO V. Utrum Sol faciat cessare ventos ?

 ARTICULUS I. Unde proveniant venti?

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO VI. Utrum terraemotus sit possibilis ?

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO VII.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO VIII.

 QUAESTIO IX. Utrum coruscatio sit possibilis ?

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III. De effectibus coruscationis.

 LIBER TERTIUS

 QUAESTIO PRIMA.

 ARTICULUS I. De Typhone.

 ARTICULUS II. De Ecnephia.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS I. De causis refractionis visus.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO IV.

 QUAESTIO V.

 QUAESTIO VI.

 QUAESTIO VII.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II. De accidentibus Halo.

 QUAESTIO VIII.

 ARTICULUS I. De causis apparentiae coloris Iridis.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO IX.

 LIBER QUARTUS

 QUAESTIO PRIMA.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 ARTICULUS IV.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III.

 QUAESTIO IV.

ARTICULUS II.

Signa sequentia, et effectus consequentes terraemotum.

Quantum ad secundum, dicit Aristoteles, quod primum signum, sive effectus concomitans terraemotum, est magnus sonus auditus in loco terraemotus: et quandoque sonus ille est major, et quandoque minor, ad modum soni tubae, vel mugitus animalium: et quandoque sonus ille est valde terribilis,

causa est, quia in terraemotu, terra dirumpitur ex impetu exhalationis impellentis sursum, et ex tali fractione, et ex tali percussione ad latera concavitatis, causatur sonus: et diversitas sonorum provenit ex diversitate exhalationis impellentis secundum fortitudinem, et debilitatem, et ex diversitate laterum concavitatis in figura, ad quam fit reflexio: nam quando exhalatio est multa et fortis, et foramen exitus fit magnum et amplum, tunc causatur sonus magnus, et terribilis. Sed quando locus exitus fuerit strictus ad modum meatus, vel tubae, et exhalatio fuerit fortis impellendo, tunc auditur sonus altus, et acutus.

Secundus effectus consequens terraemotum, est fractura terrarum, casus civitatum, vel subversio et ruina domorum. Causa est, quia propter fortitudinem exhalationis inclusae, terra superstans non sufficit resistere, et ideo dividitur impetu exhalationis, et partes cadunt deorsum in concavitatem, et similiter domus, vel civitas, si fuerint vicinae loco exitus exhalationis.

Tertius effectus, est generatio novorum fontium, lacuum, et stagnorum. Causa est, quia concavitas, in qua includebatur exhalatio, est valde profunda, et declivis, et ideo aquae generatae in locis superioribus circumstantibus decurrunt ad illam concavitatem, tanquam ad locum decliviorem.

Quartus effectus, est effusio maris super terram ad modum inundationis. Causa est secundum Aristotelem, quia exhalatio exiens de loco terrae, cum fuerit multa, exit cum impetu magno, et accidit, quia obviat exhalationi venienti in contrarium, quae etiam est fortis, et impetuosa, et ex tali concursu ventorum contrariorum, qui sunt magnae virtutis, elevatur magna portio maris, et defertur usque ad alia loca, ubi fit diffusio ipsius super terram, et quandoque submersio, et alia mala.

Quintus effectus, est obscuratio Solis sine nube. Causa est, quia exhalatio ista exiens de loco terraemotus, ascendit superius cum quibusdam fumis spissis secum elevatis, qui interponuntur inter visum nostrum, propter quam interpositionem Sol obscuratur, et quandoque stellae de nocte.

Sextus effectus, est generatio novorum montium. Et causa est, quia exhalationes elevatae secum deferunt multos pulveres, et partes terrae, et etiam lapides, et hujusmodi, quae sunt in concavitate, quae post exitum uniuntur ad invicem, et cadunt in unum locum, efficiendo montem. . Septimus effectus, est divisio terrarum, et aliquorum montium, qui prius erant conjuncti. Sicut dicunt Auctores, quod Sicilia prius erat continuata Italiae, sed postea per terraemotum et mare, separatae sunt ab invicem. Causa est, quia per terraemotum inter montes remanet quaedam concavitas, quam propter declivitatem subintrat aqua.

Octavus effectus, est aperitio novarum Insularum, et hoc propter eamdem causam.

Nonus, sequitur incineratio, vel combustio locorum, vel civitatum. Causa est, quia quandoque exhalatio propter velocitatem motus, et impetum, quo exit de terra, incenditur et inflammatur et defertur usque ad aliquas civitates, vel loca, quae comburuntur ab exhalatione incensa.

Decimus, consequitur mortalitas, pestilentia et multitudo morborum, quandoque hominum, quandoque aliorum animalium. Causa est, quia exhalatio illa inficitur malis qualitatibus exeuntibus sub terra, a quibus alterabatur. Et quia exhalatio talis commiscetur aeri, quem inspirant animalia, ideo faciliter inficiuntur ab hujusmodi exhalatione. Vel potest dici, quod hujusmodi pestilentia provenit ex desiccatione aeris ab exhalatione elevata de terraemotu, ad modum quo dicebatur de mortalitate consequente stellam comatam. Ista ergo sunt signa, et effectus consequentes terraemotum.

Tunc de remediis contra terraemotum dicit Plinius, quod melius est habitare in vallibus quam in montibus, et tamen melius est habere domos subterraneas, vel etiam bassas, quam altas. Rationes sunt solutae per dicta.