QUAESTIO XVI.

Utrum de nocte, serenitale existenle appareant in coelo hiatus, voragines, et rubei colores f

Arguitur primo quod non de nocte, quia visibile omne parvae entitatis potius videtur de die, quam de nocte: modo hiatus et voragines sunt visibilia parvae entitatis; igitur, etc. Major patet, nam corpora atomalia non possunt de nocte videri, bene tamen videntur de die, et minor apparet per experientiam.

Secundo, color non potest videri sine lumine, ut patet secundo de Anima; modo hiatus et voragines sunt colores, vel habentes colores; igitur non possunt videri sine lumine, ergo potius de die.

Tertio probatur, quia non fit serenitate existente, quia illud quod fit per refractionem a nube, non fit serenitate existente, sed hiatus, et voragines sunt hujusmodi; igitur, etc. Major patet, quia nubes est privatio serenitatis, quemadmodum silentium est privatio soni, modo simul possunt stare nubes et privatio nubis. Et minor per Aristotelem in primo hujus.

Quarto, arguitur quod non apparent in caelo, quia tunc. visus deciperetur circa proprium objectum; modo consequens est falsum, ut patet secundo de Anima. Consequentia tenet, talis enim hiatus non fit in caelo, sed in regione elementari; igitur, etc.

Quinto, arguitur quod non apparent sanguinei coloris, quia non est ratio quare ille color plus appareat, quam viriditas.

Oppositum arguitur per Aristotelem in isto primo.

In ista quaestione, primo notanda sunt aliqua de istis apparentiis. Secundo, dandae sunt causae illarum.