METEOROLOGICORUM

 LIBER PRIMUS

 QUAESTIO PRIMA.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II. In quo Universi ordo consistat.

 ARTICULUS III. De ordine impressionum meteoricarum.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS I.

 Articulus II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO IV. Utrum caelum sit de nalura ignis ?

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS II. Corpus quintum non est de natura ignis.

 QUAESTIO V.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 ARTICULUS IV. De causa finali variationis opinionum.

 QUAESTIO VI.

 QUAESTIO VII.

 ARTICULUS I. Ignis est in concavo orbis Lunae.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO VIII.

 QUAESTIO IX.

 ARTICULUS I.

 articulus ii.

 articulus iii.

 QUAESTIO X. Utrum motus localis sit causativus caloris?

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO XI. Utrum omne lumen sit causativum caloris?

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO XII.

 QUAESTIO XIII.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II. De aequalitate elementorum.

 articulus III.

 ARTICULUS IV.

 QUAESTIO XIV.

 QUAESTIO XV.

 QUAESTIO XVI.

 ARTICULUS I. Notanda de apparentiis.

 ARTICULUS II. Causae apparentiarum.

 QUAESTIO XVII. Ut rum stella comata sit de natura coeli?

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II. Ponuntur differentiae Cometarum.

 QUAESTIO XVIII.

 ARTICULUS I. De modo generationis cometae.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO XIX.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO XX. Virum Galaxia sit de natura coeli ?

 ARTICULUS I. Opiniones de Galaxia recitantur.

 articulus ii.

 QUAESTIO XXI.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II. De accidentibus pluviae.

 QUAESTIO XXII.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II

 QUAESTIO XXIII.

 ARTICULUS I. De pruina et modo generationis ejus.

 ARTICULUS II. De grandine.

 QUAESTIO XXIV.

 ARTICULUS. I. De diversitate signorum in generali.

 articulus ii. De signis apparentibus in caelo.

 ARTICULUS III. De signis pluviae apparentibus in aere.

 articulus iv.

 ARTICULUS V.

 QUAESTIO XXV.

 ARTICULUS I. Unde veniant fontes ?

 ARTICULUS II. An fontes fiant ex aqua pluviali ?

 QUAESTIO XXVI.

 LIBER SECUNDUS

 QUAESTIO PRIMA.

 ARTICULUS I. De generatione maris.

 ARTICULUS II. An mare sit locus naturalis aquarum?

 ARTICULUS III. Resolutio quaestion is.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II. De causa fluxus et refluxus maris.

 QUAESTIO III. Utrum mare debeat esse salsum?

 QUAESTIO IV.

 ARTICULUS I. De causa materiali ventorum.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III. De causa efficiente ventorum.

 ARTICULUS IV.

 QUAESTIO V. Utrum Sol faciat cessare ventos ?

 ARTICULUS I. Unde proveniant venti?

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO VI. Utrum terraemotus sit possibilis ?

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO VII.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO VIII.

 QUAESTIO IX. Utrum coruscatio sit possibilis ?

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III. De effectibus coruscationis.

 LIBER TERTIUS

 QUAESTIO PRIMA.

 ARTICULUS I. De Typhone.

 ARTICULUS II. De Ecnephia.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS I. De causis refractionis visus.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO IV.

 QUAESTIO V.

 QUAESTIO VI.

 QUAESTIO VII.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II. De accidentibus Halo.

 QUAESTIO VIII.

 ARTICULUS I. De causis apparentiae coloris Iridis.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO IX.

 LIBER QUARTUS

 QUAESTIO PRIMA.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 ARTICULUS IV.

 QUAESTIO II.

 QUAESTIO III.

 QUAESTIO IV.

ARTICULUS III.

De cansis quorumdam effectuum ventorum.

Quantum ad tertium: dandae sunt causae diversitatis quorumdam ventorum, maxime Boreae et Austri, quia de aliis satis patet in textu. Unde primo Boreas est ventus siccus, serenus et sanus, quia secundum medicos confert ad digestionem, et confortat vim generativam, in tantum quod flante Borea potius generantur masculi. Sed Auster est ventus pluviosus, humidus, inducens aegritudines acutas, et tunc homines magis appetunt somnum.

Secundo apparet, quia saepius fiunt venti Boreales quam Australes.

Tertio, quia venti australes majores sunt Borealibus. Causa primi est ista, quia ventus Borealis venit a lateribus montium, quae objiciuntur ad Solem, et respiciuntur a Sole, et ideo fumus ille, qui cedit in materiam venti Borealis magis est alteratus a caliditate, et magis digestus, et magis depuratus, et ideo ventus ille est siccior, propter digestionem factam a calore, et est frigidior propter loca frigidiora, per quae transit.

Sed ventus Australis venit a lateribus montium, quae objiciuntur ad Aquilonem, et respiciuntur ab Aquilone, et non a Sole, sed potius stant in umbra Solis, ideo vapores ibidem elevati, sunt humidiores, crassiores, et minus puri; et ideo ventus Australis est humidus ratione vaporis crassi, ex quo generatur, et est calidus propter regiones, per quas transit, nam regiones meridionales calidiores sunt Septentrionalibus.

Causa secundi, scilicet quare plures Boreae fiunt, etc. est ista:

quia versus Sep tentrionem est abundantia materiae magis quam sit versus meridiem, propter caliditatem regionum meridionalium, et quia latera montium, quae objecta sunt Soli, longiori tempore respiciuntur a Sole, scilicet ab Ortu usque ad Occasum; ideo calor saepius materiam istam potest elevare versus Septentrionem quam versus Austrum.

Et ex isto potest reddi causa, quare Esochiae, id est, venti Boreales magis flant dedie quam de nocte, quia de nocte latera montium, ex quibus venti generati sunt, non respiciuntur a Sole: ideo tunc deficit calor elevans, quamvis sit abundantia materiae, sed de die flant, propter sufficientiam caloris et materiae.

De causa tertii, dico primo, quod quantum est de se, quia ventus Septentrionalis debet esse major, et impetuosior, quia in partibus a quibus venit Boreas, est. major abundantia materiae, et cum hoc materia illa magis aspicitur a Sole.

Secundo, dico quod per accidens ventus Australis potest fieri major, quia terra habitabilis, procedendo versus Septentrionem continue est magis arcta, et stricta; ideo exhalationes delatae per ventum Australem semper magis uniuntur. Sed quia per oppositum est procedendo versus Austrum, terra habitabilis vadit dilatando, ideo ventus Borealis vadit continue se ampliando, et ex tali dispositione et ampliatione debilitatur impetus ejusdem de naturis aliorum ventorum: et de situ et positione ventorum patet in textu. Et hoc de tertio.

Ad rationes: Ad primam, seque retur quod in absentia Solis, etc. Nega tur consequentia, quia diversimode Sol facit cessare ventos et commotionem, ut dictum est.

Ad secundum et tertium simul, dicitur quod idem potest esse causa contrariorum propter diversitatem materiae dispositionis. Similiter contraria possunt esse causa ejusdem. Hoc tamen erit diversimode, ut dictum est in Quaestione. Et sic finis.