47. De Compassione BMV.

Ad Matutinum.

1. Matris cor virgineum

Threna totum trivit,
Quando suum filium

Nocte captum scivit,
Ductum ad praetorium

Mane cum audivit,
Frequens dans suspirium

Saepe singultivit.

Ad Primam.

2. Hora prima domina

videns flagellatum
Suum unigenitum,

turpiter tractatum,
Colaphis et alapis,

sputo deformatum,
Manus torquens acriter

ruit in ploratum.

Ad Tertiam.

3. Videns virgo filium

hora tertiarum,
Caput punctum viliter

corona spinarum,
Crucem ferre scapulis

ad locum poenarum,
Heu, dolore sternitur

luto platearum.

Ad Sextam.

4. Hora sexta respicit

mater suum natum,
Obsessum vulneribus,

cruci conclavatum,
Inter fures positum

felleque potatum,
Illa secum sentiens

reddit eiulatum.

Ad Nonam.

5. Hora nona flebilis

cernit exspirantem,
Patri dando spiritum

Heloi clamantem,
Militem cum lancea

latus perforantem,
Cadit tunc in exstasi,

dolor sternit stantem.

Ad Vesperas.

6. De cruce deponitur

hora vesperarum,
Mater, cum aspiceret

eius natum carum,
Osculis amplectitur

pignus caeli claram,
Corpus Christi madidans

stillis lacrimarum.

Ad Completorium.

7. Hora completorii

mater excitatur,
Ut lugeret mortuum,

ubi tumulatur,
Nec vult hinc recedere,

sed ibi moratur,
Usque dum ad filium

tandem exaltatur.

Conclusio.

8. Ergo, mater, miseris

miserere mitis,
Pro quibus compateris

presso botro vitis,
Nos a peste faneris

salva fuga Dytis
Et nos iunge ceteris

vita redimitis.