107. Super Ave Maria.

1. Ave, mater pietatis,
Fons totius bonitatis,
Ave, decus honestatis,

Nobile triclinium ;
Ave, virgo Deo digna,
Dulcis, mitis et benigna,
Tuo nato nos consigna,

Deitatis scrinium.
Ave, decens legis glosa,
Dulcis angelorum prosa,
Florens paradisi rosa,

Exemplum humilium ;
Ave, ligni vitae fructus,
Per quem Adae cessat luctus,
Per te mundus est reductus

Placa tuum filium.

2. Maria, thronus summi regis,
Signatus liber suae legis,
Sinu tuo reum tegis

Et confortas debiles;
Maria, patris massa pura,
Filiique vestitura,
Paranymphi impressura

Labes aufer flebiles.
Maria, umbra trinitatis,
Quies summae deitatis,
Claritas humanitatis,

Relevare labiles;
Maria, sidus firmamenti,
Solamen deficienti,
Da cibum esurienti

Et confirma stabiles.

3. Gratia patris te pavit,
Filius te illustravit,
Spiritus te confirmavit

Nobis pro auxilio,
Gratia tu salutaris,
Gratia tu replearis,
Gratia tu Deum paris,

Tutela humilio.
Gratia tu nuncupans
Digne clara lux solaris,
Tu es clara stella maris,

Ductrix in exsilio ;

Gratia tu relevasti,
Lapsum mundum recreasti,
Reum reconciliasti
Tu cum tuo filio.

4. Plena digna omni laude,
Mater regis summi, gaude,
Sion filia, tu plaude,

Sponsus tuus clamitat ;
Plena miseratione,
Nobilis es natione,
Consolatrix ratione

Omni, qui te invocat.
Plena Dei claritate,
Plena Christi caritate,
Plena omni puritate,

Pietas te incitat ;
Plena cistis caeli rore,
Hocque Gabrielis ore
Nuntiatur, quod in flore

Aaron denuntiat.

5. Dominus te exaltavit,
Supra astra te levavit,
Angelis te praedotavit

Aeterna in laetitia;
Dominus, qui cuncta regit,
In reginam te elegit,
Tibi cuntaque subegit,

Per te fugat vitia.
Dominus, qui cuncta pavit,
Te in matrem ordinavit
Peccatorum et fugavit

Daemonis saevitia;
Dominus per te transivit,
Limbum fregit, sicut scivit,

Auferens supplicia.

6. Tecum erat, dum crearet
Caelum, terram, dum formaret
Solem, lunam, dum plasmaret

Protoplasti faciem;
Tecum inundantiam stravit,
Arcam Noe dam dolavit,
Babelitas dum prostravit,
Superborum aciem;

Tecum Abraham oboedivit.
Isaac dum parturivit,
Adfuisti, dum rescivit

Fraudem matris in aciem ,
Tecum Iacob speculabat,
Tres et unum adorabat.
Moyses, dum liberabat

Israelis glaciem.

7. Benedicta benedicis,
Xuntio non contradicis.
Lapsum hominis prospici?,

Dulcis Christi damula ;
Benedicta sic respondit,
Seque Ullo despondit
Gabriel, ei spopondit:

Ecce. Dei famula:
Benedicta vocitaris,
Dei filium dum paris,
Ab Herode dum fugaris.

Mitis Dei mammula.
Benedicta, quod produxit
Magos, Bethlehem conduxit,
Quibus gratia illuxit

Novae lucis flammula.

8. Tu cum tuo lacte pasti
Ipsum, semper quem amasti,
Per quod mundum recreasti

Novum ab initio:
Tu sub cruce tormentatum.
Mortuum et flagellatum
Conspicis et cruentatum

Iniquo iudicio;
Tu semper secum fuisti.
Ipsum pati praescrvisti,
Simeon, dum obtulisti,

Praedixit praeiudicio.
Tu natum amoenum multum,
Terrae traditum, sepultum,
Perforatum atque cultum

Cernis sine vitio.

9. In sepulcro exsistente
Licet corpore absente,
Tamen anima praesente
Erat tuus filius;

In prima luce, dum surrexit,
Tristem matrem te respexit,
De tristitia erexit

Te consolabilius;
In quadraginta die fertur
Caelum Christus, ut refertur.
Tecum erat, ut repertur.

Deitas habilius,
In fine dum emigrasti.
Toto mundo impetrasti
Gratiam regina Vasthi

Plus favorabilius.

10. Mulieribus dedisti
Honorem, restituisti,
(luem eis parentes tristi

Per fructum perdiderant,
Mulieribus honorem,
Non tamen deteriorem
Habuerunt, quam priorem

Parentes amiserant;
Mulieribus donare
Et viduas consolare
Virginesque confortare

In gratia, ne pereant ;
Mulieribus assiste
Proptermatremtuam, Christe,
Nostris aemulis resiste,

Nos ut non decipiant.

11. Et succurre tuae genti
In hac vita nunc degenti,
Contra hostes servienti

Adesto propitius,
Et propter tuam veritatem
Et propter matris sanctitatem
Praesta nobis sanitatem,

Te supplico frequentius;
Et quae angelis praefulget,
Peccatoribus indulget.
Nostris mentibus refulget,

Ut regnemus tutius,
Et in tempore nostrae mortis
Defensatrix esto fortis,
Paradisi iunge portis,

Hortor te attentius.

12. Benedictus consolator
Et salutis nostrae sator,
Cunctarum rerum creator,

Hominis, qui periit;
Benedictus benedictam,
Nimis sub cruce adflictam,
Humano generi astrictam

In salutem edidit;
Benedictus fructus tuus,
Alta cruce qui pependit,
Corpus suum hic impendit

Opus amicitiae.

13. Fructus dulcis paradisi,
Qui te mandunt, sunt provisi,
Qui te spernunt, sunt decisi

De mensa laetitiae;
Fructus vitae nobis praestet,
Hora mortis ut non restet,
Quod iniquus non infestet

Maior immunditiae,
Fructus ligni vitae ruit,
[Fructus] qui peccata luit,
Fons de paradiso fluit

Omnesque deliciae.

. . . . . . . .

14. Ventris claustra pertransivit
Regum rex et se vestivit
Homine et amicivit

Sua de clementia ;
V e n t r i s tui claustra clausit,
Nobis dulciter adplausit,
Nostra scelera exhausit

Auferens daemonia;

Ventris tui medicina
Nos conservet a ruina
Et propinet nobis vina

Suaque prudentia;
Ventris tui balsamita
Nobis donet in hac vita
Sanitatem, redimita

Dei sapientia.

15. Tui sumus, nos conserva
Et a malis nos praeserva,
Tuo nato nos inserva

In caelesti patria ;
Tui sumus, nos tuere,
Tuae visionis verae
Iunge in caelesti aere,

Dona nobis atria;
Tui sumus, tu nos munda,
Ne nobis peccati unda
Adversetur, fortis funda

Davidis, in latria.

16. Iesus Christus, flos de flore,
Qui a Gabrielis ore
Nuntiatur, hic de rore

Caeli nobis tribuat;
Iesus Christus, vitis vera,
Bona fide et severa,
Mente pura et sincera

Nobis se exhibeat;
Iesus Christus, summi patris
Verbum, plenum maiestatis,
Nos conservet a peccatis,

Quas nobis prohibeat;
Iesus Christus legislator,
Nostrae vitae conservator
Veritatisque amator,

Ille nos possideat.

1. In hac laude matris Dei
Precor, miserere mei,
Tu es salus nostrae spei,

Mihi nunc adhaereas.
Nunc adesto consolatrix,
Animae illuminatrix,
Angelorum imperatrix,

Me, rogo, ne pereas.

2. Reum [nam]que me cognosco,
Pietatem tuam posco,
Ut non tradar turpi roseo,

Praesta, quod non perear;
Lumina, ut possim dictare,
Facta mea illucidare
Et prae omnibus te amare,

Dona, quod hoc merear.

3. Cum sum scriba vocatus,
Nec tamen illuminatus,
Meos dilue reatus

Mihique coopera,
Ut sciam probari,
Possim et illuminari
Atque persaepe explicare
Cuncta bona opera.

4. Sic ut possim impetrare
Tuum corpus salutare,
Dum contingit separare
Animam de corpore.
Amen dicat omnis homo,
Ut conservet nos in domo,
Gratiae et omni bono
Repleamur omni tempore.