109. Super Ave Maria.

1. Ave, mater salvatoris

Et fons misericordiae,
Tu es aula creatoris

Et radix induigentiae,
Tu flos fragrantis odoris

Et porta patientiae,
Reatus cordis et oris

Nostri dissolvas hodie.

2. Maria, quae puerpera

Meruisti nominari,
Ut beata sunt ubera,

Quibus voluit lactari
Christus, ecce, gens misera

A te petit adiuvari,
Ut ducas hanc ad aethera

Sursum tecum gloriari.

3. Gratia te illustravit

Is, qui Deus est deorum,
Et caelo te collocavit
Cum agmine angelorum,

Super omnes te amavit,
Sancta mater orphanorum,

Te, benedicta, levavit
Super choros angelorum.

4. Plena tu es caritatis,

Virgo, mater Dei pura,
Tu es fons humilitatis

Sancta testante scriptura
Atque flos virginitatis,

Pone nos in tua cura,
Ut det dextra deitatis

Gaudia nobis futura.

5. Dominus, factor omnium,

Te specialiter regit,
Ut lilium convallium

Inter omnes te elegit,
Nam per te primum vitium

Ad nihilum mox redegit
Et consortem caelestium

Excellenter te subegit.

6. Tecum omnis humilitas

Inhabitare voluit,
Et ad hoc tota trinitas

In te manere debuit,
Unde beata deitas

Humanam carnem induit,
Sed propter hoc virginitas

Tua corrupta non fuit.

7. Benedicta tu, domina,

Es atque venerabilis,
Peccatorum es piscina

Et rosa delectabilis,
In mundo non est femina,

Quae sit tibi consimilis,
Duc nos ad caeli culmina,

Deo quae es amabilis.

8. In mulieribus nata

Tu fuisti beatior
Et regina caeli alta

Atque lacte candidior
Et virtutibus ornata

Ceterisque humilior,
Ad exstinguendum peccata,

Virgo, nulla te melior.

9. Et benedictus filius,
Quem portare meruisti,
Nihil eo est dulcius,

Quem tu, virgo, baiulasti,

Nec quid te mirabilius,
Nam semper virgo man-
sisti,

Per te nobis propitius
Sit puer, quem nutrivisti.

10. Fructus tuus sanctissimus

Bonum reddidit odorem,
Ipse fuit piissimus,

Dum per suam passionem
Omnes redempti fuimus,

Suum monstravit amorem
Nobis, dum hunc invenimus

Ita bonum redemptorem.
11. Ventris tui assumere

Voluit habitaculum
Dominus, qui redimere

Voluit suum populum
Ab infernali carcere,

Et ob hoc crucis poculum
Dignatus est assumere,

Quod est nostrum obsta-
culum.
12. Tui nati, o Maria,

Virgo praeclara, sanguine
Mundemur ac prece pia

Omni mortali crimine
Et de morte improvisa,

Cum tuo sancto agmine
Nos habeamus gaudia

In sempiterna requie.