50. Horae de gaudiis BMV.
Ad Matutinum.

1. Gaudeamus in Domino,
Qui Mariam adoptavit,
Suo in matrem filio,
Unde ipsam praeservavit,
Quia in matris utero
Eam sibi consecravit.

2. Et Gabriel archangelus
A summo caelo mittitur,
Ut nuntiaret funditus
Illum, in quo mors moritur,
Iste est Dei filius,
In quo vita exoritur.

Ad Primam.

1. Gaudeamus et iterum,
Quia peperit Maria
Dulcissimum Dei filium
Et permansit virgo pia.
Quis potest tantum gaudium
Cogitare in via!

2. En, flos florem genuit
Et flos flore laetatur,
Radix germen protulit,
Homo quo reformatur,
Et quod in Adam cecidit,
Iam in Christo reparatur.

Ad Tertiam.

1. Gaudeamus ergo vere,
Quia iam venerunt reges
Christum Deum adorare
Tamquam ad pastorem greges,
Iam incepit pullulare
In occulto nova seges.

2. En, de longinquo veniunt,
Philosophi munerati
Et Mariam inveniunt,
Claram matrem tanti nati,
Et cum ea conspiciunt
Iesum, in quo sunt salvati.

Ad Sextam.

1. Gaudeamus et praeclare
Christo Iesu resurgente
Non cessemusque laudare
Sacro sole apparente,
En, coepit illuminare
Sanctos patres hic repente.

2. Qui clamitabant in limbo,
Iam congaudent veritati
Et soluti omni morbo
Sunt a poena liberati
Ac in Dei gaudent verbo,
In quo sunt illuminati.

Ad Nonam.

1. Gaudeamus iucundanter,
Quia nostra salvatio
Iam ascendit festinanter
Super caelorum solio,
Ubi regnat coruscanter
In summo caeli thalamo.

2. In quo nobis praeparatur
Vera vita et iucunda,
Quae a Christo Iesu datur
Et erit semper fecunda,
Et in illa commendatur
Omnis requies abunda.

Ad Vesperas.

1, Gaudeamus cum gaudio,
Quia sanctus paraclitus
A summo consitorio
Missus fuit caelitus,
Ut esset consolatio
Devotis et fidelibus.

2. Quia Christus, salus nostra,
Hoc promisit apostolis
Et Maria, mater nostra,
Super cunctis aliis
Fuit sic illuminata,
Ut esset via ceteris.

Ad Completorium.

1. Gaudeamus modo satis,
Quia iam est super caelos
Mater Dei cum beatis,
Ubi fundit dulce melos ;
Ecce, mater pietatis
Iam destruxit omnes dolos.

2. Ergo, sacra virgo pia,
Nostri, precor, miserere,
Quia tu, dulcis Maria,
Nobis debes condolere
Nos iuvando in hac via,
Quia tui sumus vere.