129. Super Ave Maria.

1. Ave, sidus clarissimum,
Templum Dei sanctissimum,
Virtutum vas mundissimum,

Maria, Mater Christi,
Ave, virgo pulcherrima,
In gratia uberrima,
Salutem, saluberrima,

Gignebas mundo tristi.
Ave, praecelsa femina,
Quae non per viri semina,
Sed castitate gemina

Mater Dei fuisti.

2. Maria, quando claruit
Tua virtus, tunc aruit
Peccatum et disparuit

Id, quod serpens suggessit;
Maria, Deo placuit,
Quod in te natus iacuit,
Ordo naturae tacuit,

Dum virgo prolem gessit.
Maria tunc felicior
Fuit et complacitior,
Dum se prae cunctis mitior

Matrem Deo concessit.

3. Gratia, non meritum
Tunc sustulit interitum,
Ne peccatum praeteritum

In posteros saeviret;
Gratia emicuit,
Et culpa tunc conticuit,
Cum tua vox explicuit

Verbum, quod oboediret;
Gratia plenarium
Fuisti et sacrarium,
Sanctorum sanctuarium,

Quod caelitus subiret.

4. Plena virtute fueras
Divina, cum praebueras
Consensum, ut debueras,

Ad Ave Gabrielis ;
Plena laetaris gratia
Intra caeli palatia,
De quibus et nos satia,

Quae imperas in caelis;
Plena cum sis clementia,
In iudicis praesentia
A praedura sententia

Defendere nos velis.

5. Dominus huic dominae
In trinitatis nomine
Carnem sumens pro homine

Se filium donavit,
Dominus ingreditur
Hanc portam et regreditur,
Virginitas non laeditur,

Sed casta generavit;
Dominus sic diluit,
Quod iam per Evam viluit,
Furor paternus siluit,

Quem haec virgo placavit.

6. Tecum pax, iustitia
Parentum post flagitia
Salutis ad initia

Per osculum venerunt;
Tecum concives caelici
Gaudent, chori angelici,
Caeli panem famelici
Tecum reperierunt;
Tecum est omnis copia,
Nulla prorsus inopia,
Pauperibus dato, pia,
Qui tua dona quaerunt.

7. Benedicta puellula,
Solius Dei cellula
Et radiosa stellula,

Quae portum das salutis ;
Benedicta prae ceteris,
Tu legis umbram veteris,
Per veritatem diceris

Deificae virtutis;
Benedicta, qui nascitur
Ex te et per te pascitur,
Hic parcet nec irascitur

A sordibus exutis.

8. Tu in mulieribus
Sola casta visceribus,
Caelo plenis uberibus

Deum lactas et paris;
Tu in mulieribus
Sola caeli sideribus
Et regiis muneribus

In partu veneraris;
Tu in mulieribus
Sola Christi verberibus
Praedurisque vulneribus

In mente cruciaris.

9. Et benedictus Dominus,
Qui licet patri comminus
Hic semper nihilominus

In te matre quievit,
Et benedictus reperit
Modum, quo virgo peperit,
Et castitas non deperit,

Hoc usus non consuevit ;
Et benedictus statuit,
Quod salus matri latuit
In te, et ex te patuit,

Qui crimina delevit.

10. Fructus inaestimabilis,
Dulcoris ineffabilis,
Quem virgo venerabilis

Maria generavit;
Fructus superni stipitis,
Quem fide si recipitis,
Credentes non desipitis,

Nos perpetim beavit;
Fructus hic semper reficit,
Reficiens non deficit,
Fastidium non efficit

His, quos se satiavit.

11. Ventris in habitaculo
Pudoris sub signaculo,
Qui nos a mortis iaculo

Exsolveret portasti ;
Ventris claustrum distenditur.
Quo Deus comprehenditur,
Evae lapsus rependitur

Adaeque protoplasti;
Ventris in domicilium,
Supremi patris filium
Petentem hoc exsilium

Dignanter hospitasti.

12. Tui partus mysterio
Ex nati desiderio
Praefecta es imperio

Et gaudiis caelorum;
Tui cordis benignitas
Et corporis insignitas
Fecit, ut tibi dignitas

Serviret angelorum,
Tuique nobis filii,
Qui angelus consilii,
Confer donum auxilii

In fine saeculorum.