144. Super Ave Maria.

1. Ave, virgo nobilis,

caelica regina,
Praeter Deum quoslibet

gloria divina
Superas, mirabili

formula concepta,
Sola Dei genetrix

digna es reperta,
Abs viro spiramine

sancto gravidata,
Sedes hinc seraphicis

superexaltata,
Absque vae parturiens

verum Dei natum,
Supra choros agminum

locum nacta gratum,
His potenter imperas,

paritant mandatis,
Laudes canunt iugiter

tuae dignitatis,
Prona es cuipiam

supplici precanti,
Quavis in angustia

tete postulanti.

2. Maria dulcissima,
virginum corona,

O si tua perfruar
facie decora,

Cura quaevis grandior
penitus cessaret,

Mens refecta dulcius

laeta iubilaret;
Vocibus precantium

aures praebe pia,
Tui propter nominis

laudes, o Maria,
Quaeque nostra tristia

mitiga benigne,
Ut in hoc exsilio

sufferamus digne
Et post carnis transitum

deviis vitatis
Perfruamur gaudiis

aevae claritatis.
3. Gratiam non denegas

mera bonitate,
Quam deposcunt miseri

in necessitate,
Et si grandis fuerit

moles egenorum,
Prorsus eam reprimis,

mater orphanorum,
Tuo in servimine,

praesta, sic vivamus,
Iuge ut supplicium

laeti evadamus,
Erue a doloribus,

spes desolatorum,
Gaudia des cordibus

maestis adflictorum.

i. Plena et plenissima

omni pietate,
Serva nos gratissima

tua suavitate,
Mentes, da, irradiet

gratiae splendore
Pneuma divum, saciet

fecundando rore,
Teque tuum filium

semper ut laudemus,
Quaeque transitoria

vana refutemus.

5. Dominus prae ceteris

te elegit matrem,
Castis e visceribus

tuis ut nasceretur,
Conferens solacium

maestis et egenis,
Quos redemit sanguine

inferi a poenis,
Ictus diros tolerans,

vulnera cruenta,
Famam, sitim, alapas,

varia tormenta;
Cruciatus auferas

mentis sine mora,
Spiritus suscipias

nostras mentis hora.

G. Tecum almi gratia

spiritus quiescit,
Sacro tuo scrinio,

maculam quod nescit;
Natum unigenitum

roges, o Maria,
Pium ut auxilium

nobis sit in via,
Hoc cum ab exsilio

simus transituri,
Redeamus patriam

laetique securi.
7. Benedicta domina,

virginum corona,
Quovis a facinore

praeservata bona,
Gabrielem nuntium

pater supernorum

Misit, absque macula

quavis peccatorum
Verum suum filium

e te nasciturum
Nuntiantem caelitus,

mundum redempturum,
Est ob hoc integritas

tuae castitatis
Laesa sic nullatenus

dono deitatis.

8. Tu, quae caeli porta es

iugiter serrata,
Verbo sola territa

eras, salutata
Angeli oraculo

concinentis Ave;
Incontacta concipis,

gignis onus suave,
Iesum, abs peccamine

Qui te conservavit,
Virtus nam altissimi

tibi obumbravit ;
Quavis in angustia

nos placare, pia,
Virginum castissima,

mater Dei dia.

9. Inque mulieribus

tamquam sol candescis,
Ullam in te maculam

prorsus, pia, nescis,
Omnes mulierculas

sola tu praeclara
Excellis nec est mundior

virgine te cara
Unquam a femineo

sexu procreata ;
Igitur te poscimus,

mater Dei grata,
Tuam ut ob regiam

dones dignitatem
Aeva nobis gaudia

ac felicitatem.
10. Benedictus prodiit

aula paternali,
Procreatus tempore

aula virginali

Genetricis optimae,

virginis Mariae,
Nomen cuius personant

Christiani mire
Collaudando suavius

fantes: o Maria,
Dona nobis gaudia

caeli hierarchia.

11. Fructus, qui virgineo

utero profluxit,
Agnus Dei innocens

crimina destruxit,
Iesus Christus agnus est

oves aberrantes
Patri reconcilians,

ipsum invocantes ;
Agnus is pulcherrimam

virginem beavit
Et prae cunctis feminis

tete sublirmavit ;
Confer vitae spatium

culpas conterendi,
Post da frui iugiter

gaudio perenni.

12. Ventris tui puritas

nunquam violata,
Ast virtutum pondere

mire decorata,
Nunc et ante saecula

semper praeelecta,
Dei habitaculum

exstat iam effecta,

Rogo, virgo inclita,

ut in fine vitae
Caro Christi nobilis,

potus sanguis insons,
Quis cibati levius

caelos conscendamus.

13. Tui nos auxilii

gratiam poscentes,
Virgo Dei genetrix,

miseros et flentes
Ultimo in examine

stricto rigoroso
Praesentatos iudici,

o si favoroso,
Iuva, pie promove,

ut ad dextram Christi,
Nati tui unici,

mereamur sisti,
Ubi latro nequior

gratiam adeptus
Conterens peccamina

caelos ad receptus.

14. Amen, ut ad patriam

provehamur veram,
Clare Dei faciem

intuendo meram,
Cuius in intuitu

gaudia sunt vera,
Gressus nostros dirige,

dia caeli hera.