Psalmus XXVIII.

2. Afferte Domino filii Dei, afferte Domino filios arietum. Afferte Domino vosmetipsos, quos per Evangelium 0745C duces gregum Apostoli genuerunt, habentes tanquam duo cornua, duo Testamenta. Hinc Paulus aries spiritualis gregi suo dicit, Nam in Christo Jesu per Evangelium ego vos genui (1. Cor. 4.) . Et iterum: Filioli mei, quos iterum parturio (Gal. 4.) . Deo nos afferimus, si devote agimus, quod per sapientiam audimus. Praebe (inquit) fili, cor tuum mihi (Prov. 27.) . Sed necesse est, ut haec oblatio cordis etiam in completione se demonstret actionis. Unde et subditur: Afferte Domino gloriam et honorem. Tales vos exhibete, ut honoretur et glorificetur Deus in vobis. Juxta quod scriptum est: Luceat lux vestra coram hominibus, ut videntes opera vestra bona, glorificent Patrem vestrum, qui in caelis est (Matth. 5.) . Afferte Domino gloriam nomini ejus. Gloriose per orbem innotescat. Adorate Dominum in atrio sancto ejus. Hoc est, in dilatato et sanctificato corde vestro. Illi quippe nos ipsos debemus, a quo conditi sumus. Cui jure honor et gloria a nobis exhibetur 0745D pro tot et tantis beneficiis, quae in aedificationem spiritalis tabernaculi, id est Ecclesiae subscribuntur. Dicitur enim:

3. Vox Domini super aquas. Vox Domini super populos, qui per aquas recte designati sunt, quoniam aquarum more fluxu mortalitatis incessanter decurrunt. Deus majestatis intonuit. Deus de nube carnis terribiliter poenitentiam praedicavit. Ipse per seipsum intonuit, qui Deus est majestatis, potestatis et excelsae virtutis. Hinc est, quod in Canticis Ecclesia dicit, Anima mea liquefacta est, ut dilectus locutus est (Cant. 6.) . Intonuit etiam vox Domini super aquas: quia in Jordane super Christum vox Patris audita est: Hic est Filius meus dilectus (Matth. 3.) . Intonat nunc quoque super aquas baptismatis: quia in nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti baptizantur credentes. Et quia ipse est, qui baptizat, recte subjungitur: Dominus super aquas multas. Scriptum est enim, Unus Dominus, una fides, unum 0746A baptisma (Ephes. 4.) . Vel Dominus super aquas multas, id est, ipse Dominus Jesus, postquam emisit vocem super populos, et perterruit, eos convertit in se, et habitavit in eis.

4. Vox Domini in virtute. Ut est illud, Lazare veni foras. Vox Domini in magnificentia. Non enim loquebatur Jesus, tanquam Pharisaei, sed tanquam potestatem habens (Joan. 11.) . Unde quidam ait, Nunquam loquutus est homo sicut 126 hic homo (Ibid.) . Tanta hujus vocis Dominicae virtus erat, quod et mortuos suscitabat, caecos illuminabat, leprosos mundabat. Vel vox Domini in virtute et magnificentia fuit, cum prius Apostolos fidei virtute instruxit, et per eos postmodum magna fecit. Unde subinfertur:

5. Vox Domini confringentis cedros, et confringet Dominus cedros Libani. Quid per cedros, nisi alti in superbia designantur? Et bene post cedros addidit, Libani. Libanus enim interpretatur candidatio. Vox autem Domini confringit cedros Libani: quia per 0746B eam etiam illi conteruntur, qui in honoribus et divitiis, et in nitore terrenae nobilitatis exaltantur. Unde Apostolus ait: Infirma mundi elegit Deus, ut confundat fortia (1. Cor. 1.) . Sed sciendum, quia duobus modis confringit cedros vox Domini: quosdam videlicet damnando, quosdam ad se trahendo et penitus humiliando: de quibus subjunctum est,

6. Et comminuet eas tanquam vitulum Libani. Et amputata superba celsitudine illorum, deponet eos ad imitationem humilitatis suae, qui tanquam vitulus per ipsam hujus seculi nobilitatem ad victimam ductus est. Astiterunt enim reges terrae, et principes convenerunt adversus Dominum et adversus Christum ejus (Psal. 2.) . Et dilectus, quemadmodum filius unicornium. Nam et ipse dilectus, atque unicus Patri exinanivit se nobilitate sua, et factus est homo, sicut filius Judaeorum ignorantium justitiam Dei, et superbe jactantium tanquam singularem justitiam suam.

0746C 7. Vox Domini intercidentis flammam ignis. Id est, dividentis furentem iracundiam persecutorum suorum, ut alii dicerent: Nunquid forte ipse est Christus? alii, Non, sed seducit populum (Joan. 7.) , atque ita praecedentis insanum tumultum eorum, ut alios trajiceret, alios in malitia eorum relinqueret.

8. Vox Domini concutientis desertum. Id est, commoventis ad fidem gentilem populum, qui quondam erat sine spe, sine Deo, sine propheta, sine praedicatore. Et commovebit Dominus desertum Cades. Id est, vere celebrari faciet Dominus sanctum verbum scripturarum suarum, quod a Judaeis non intelligentibus deserebatur.

9. Vox Domini praeparantis cervos, et revelabit condensa. Cervi Apostolos designant, qui praeparante eos Spiritu Sancto ad currendum, et Evangelium enunciandum agiles erant, quique mortifera venena diaboli et haereticorum, non timebant. His condensa revelavit, quia scripturas aperuit, et divina mysteria manifestavit. Hinc Paulus ait, Audivi arcana 0746D verba, quae non licet homini loqui (2. Cor. 12.) . Et scriptum est, Aperuit illis sensum, ut intelligerent Scripturas (Luc. 24.) . Tunc eis revelavit opacitates divinorum librorum et umbracula mysteriorum, ubi cum libertate pascantur. Et quia per haec dona consummat Deus Ecclesiam suam, recte subjungitur: Et in templo ejus omnes dicent gloriam. Hoc est, in seipsis templum Dei factis Domino gloriam dicent, a quo bona perceperunt quae habent.

10. Dominus diluvium inhabitare facit. Quia electos suos, tanquam in area, ita in Ecclesia custoditos, mundum istum superare et despicere facit. Qui mundus recte per diluvium designatur: quia carnales intra se extinguit, spirituales supra se repellit. Et quia semper in Ecclesia sua Dominus regnabit post diluvium, bene subjunctum est: Et sedebit Dominus rex in aeternum. 127 Sunt enim sancti sedes Dei, et ipse rex eorum, defendens illos a potestate 0747A diaboli, et regens eos spiritualiter ne peccatum reguet in eorum mortali corpore (Rom. 6.) . De quibus adhuc subditur:

11. Dominus virtutem populo suo dabit. Ne ab inimicis et vituis superentur. Dominus benedicet populo suo in pace. Ut post procellas et turbines istius seculi, requiescant feliciter in aeternitate.