Psalmus XX.

2. Domine, in virtute tua laetabitur rex, et super salutare tuum exultabit vehementer. Ac si diceret (Ex Augustino) , Domine Pater, in virtute tua, quod Verbum caro factum est (Joan. 1.) , laetabitur homo Christus Jesus, qui est ante constitutus rex super Ecclesiam tuam, ad expugnandum diabolum, et regendum eam spiritualiter secundum bona opera, et virtutes, et super eam salutem, quam per eum eidem Ecclesiae tribuisti, vehementer exultabit. Laetitia ad animam pertinet: exultatio ad corpus. Intus laetabitur de divinitate conjuncta humanitati, foris exultare se ostenditur 0717D de Ecclesia sua per divinitatem et humanitatem redemta: unde et subditur:

3. Desiderium cordis ejus tribuisti ei, et voluntate labiorum ejus non fraudasti eum. Desideravit enim (Ex Augustino) manducare pascha, et ponere, cum vellet, animam suam, atque iterum sumere eam: et dedisti ei. Et non fraudasti eum, subtrahendo et voluntatem labiorum ejus. Quam voluntatem per labia sua manifestavit, sic dicens Deo: Volo Pater, ut ubi sum ego, illic sit et minister mens (Joan. 17.) . Et iterum, Pacem meam, inquit, relinquo vobis (Joan. 14.) . Est et aliud unde laetabitur rex, et exultabit vehementer.

4. Quoniam praevenisti eum in benedictionibus dulcedinis, posuisti in capite ejus coronam de lapide pretioso. Prius enim quam homo fieret, ab omnibus patriarchis et prophetis benedictus est. Ab ipso etiam Angelo dicente ad Mariam: Benedicta tu in mulieribus, et benedictus fructus ventris tui (Luc. 1.) . 0718A Praevenit ergo Deus Pater Filium suum regem benedictionibus: quia priusquam fieret, benedictus est a pluribus. Et bene additum est., Dulcedinis, quia haec copia benedictionis ex dulcedine suae processit dilectionis. Mutavit amaritudinem irae in dulcedinem misericordiae, et peccatoris maledictionem convertit in peccatorum remissionem. Et haec est benedictio. In capite quoque ejus coronam de lapide pretioso posuit: quia (Ex Augustino) in principio sermonis ejus accedentes ambierunt eum lapides pretiosi, discipuli sui, a quibus exordium annuntiationis ejus processit. Vel per coronam positam in capite ejus, totam Ecclesiam ex omni parte Christum circumdantem intelligere possumus: quae constat ex vivis et pretiosis lapidibus, scilicet Apostolis, et martyribus, confessoribus, atque virginibus. Nec nos movere debet, quod non dicit, de lapidibus pretiosis, sed de lapide pretioso. Multi enim sunt in unitate fidei unum. Multi unum sunt in compage 92 caritatis: sicut scriptum est, Erat illis anima una et cor unum in Deo 0718B (Act. 4.) .

5. Vitam petiit a te. Resurrectionem (Ex Augustino) petiit, dicens, Pater, clarifica Filium tuum (Joan. 12. et 17.) . Et tribuisti ei longitudinem dierum in saeculum et in saeculum saeculi. Idest longa tempora saeculi hujus, quae haberet Ecclesia, et deinceps aeternitatem in saeculum saeculi. Quod enim mortuus est peccato, mortuus est semel: quod autem vivit, vivit Deo (Rom. 6.) .

6. Magna est gloria ejus in salutari tuo. Scilicet in eo quod eum salvasti, et resuscitasti, et de corruptibili incorruptibilem, et de mortali immortalem fecisti. Sed adhuc Gloriam et magnum decorem impones super eum. Cum in caelo ad dexteram tuam collocabis. Magna (Ex eodem) quippe Christo regi gloria est, a morte ad vitam resurgere: sed major est ei gloria ad dexteram Patris sedere. Et magnus decor est, hominem esse Dominum. Vel gloriam et magnum decorem impones, idest, gloriosos et decoros aedificabis super 0718C eum, qui Ecclesiae est fundamentum (Matth. 18.) : de quo ait Apostolus, Fundamentum aliud nemo potest ponere, praeter id quod positum est, quod est Christus Jesus (1. Cor. 3.) . Gloriam possumus referre ad immortalitatem, sive beatitudinem, sive ad divinitatem. Decorem autem ad opera et virtutes. Est et aliud, unde laetabitur rex.

7. Quoniam dabis eum in benedictionem in saeculum saeculi. Prius benedices ei, postea dabis eum in benedictionem populis: ut benedictus benedicat, sanctificatus sanctificet, glorificatus glorificet. Unde Abrahae dictum, In semine tuo benedicentur omnes gentes (Gen. 22.) . Vel, Dabis eum in benedictionem in saeculum saeculi, ut a nobis benedicatur, et laudetur in hoc saeculo, et in futuro (Psal. 83. et 113.) . Laetificabis eum in gaudio cum vultu tuo. Laetabitur enim Christus in die judicii, cum vultus et gloria Dei, quam ipse credentibus promisit (Matth. 25.) , manifestabitur. Salus nostra, et visio Dei, erit laetitia sua. Et tunc erit perfectum gaudium capitis, et corporis, 0718D quando implebitur quod per Apostolum dictum est: Similes ei erimus, quando videbimus eum sicuti est (1. Joan. 3.) . Et in Evangelio, Iterum autem videbo vos et gaudebit cor vestrum, et gaudium vestrum nemo tollet a vobis (Joan. 16.) . Et merito debes eum laetificare, vel in se secundum humanitatem, vel in membris suis.

8. Quoniam rex sperat in Domino. Non superbit propter regalem dignitatem, sed humilis corde in te Domino et Patre suo spem suam constituit. Et in misericordia Altissimi non commovebitur. Non conturbabit (Ex Augustino) humilitatem ejus obedientia usque ad mortem crucis (Philip. 2.) . Quid in hoc exemplo suo nobis commendat Dominus Deus noster (Joan. 13.) , nisi spei fortitudinem et humilitatem? Si enim rex sperat in Domino, quanto magis nos in eo sperare oportet, qui sumus impotentes et fragiles homines? Si ille non commovetur in misericordia 0719A Altissimi (Isai. 52.) , qui est sine labe peccati (1. Petr. 2.) , quanto plus in eadem misericordia persistere debemus, qui tot vitiis et peccatis corrupti sumus? Cavendum est enim ne nobis eveniat quod sequitur:

9. Inveniatur manus tua omnibus inimicis tuis, dextera tua inveniat omnes qui te oderunt. Quae est manus ejus, nisi Filius ejus? Ipse quoque est dextera ejus, secundum quod aequalis 93 est ei (Joan. 10.) . Qui sunt inimici ejus, quos ipse odit, et hi qui eum oderunt: nisi illi quos ipse reprobavit, et qui in eum non crediderunt, aut credentes non obedierunt? Omnibus his in die judicii invenietur manus, idest, apparebit Christus secundum humanitatem. Inveniet eos dextera ejus, idest, idem Dominus Christus, ut destruat eos per divinitatis virtutem. Unde et subditur,

10. Pones eos ut clibanum ignis. Idest (Ex Augustino) , constitues eos ardentes intrinsecus conscientia impietatis suae. In tempore vultus tui. Idest, in 0719B tempore manifestationis tuae in die judicii, cum facie ad faciem videbunt in quem pupugerunt (Zachar. 12.) . Unde scriptum est, Et videbit omnis caro salutare Dei (Joan. 19. Isai. 40. Luc 3.) . Tunc Dominus in ira sua conturbabit eos. Dicens, Ite, maledicti, in ignem aeternum (Matth. 25.) . Quid tunc fiet? Et devorabit eos ignis. Heu dolor et tristitia. Data sententia statim sequetur poena. Quam tremenda ira, quae tunc erit sine misericordia! Quam saeva conturbatio, ubi nulla esse poterit consolatio! Quam infelices animae illae, quas devorabit ignis qui non extinguetur (Isai. 26.) ! Ubi est vermis qui non morietur, ubi est fletus et stridor dentium (Matth. 13.) .

11. Fructum eorum de terra perdes, et semen eorum a filiis hominum. Si per fructum opus, per semen intelligimus cogitationem, utrunque perdes de terra viventium, et de societate sanctorum. Neque enim inimici tui essent, nec tantas poenas incurrerent, nisi opera et cogitationes inutiles habuissent. Et 0719C merito haec contigerunt eis.

12. Quoniam declinaverunt in te mala. Dicentes, Expedit nob s ut unus moriatur, et non tota gens pereat (Joan. 11.) . Mala (Ex Augustino) quae sibi imminere te regnante arbitrabantur, in te occidendum detorserunt. Cogitaverunt consilia quae non potuerunt stabilire. Cogitaverunt enim nomen tuum de terra delere. Cogitaverunt ut Christum occiderent, ne gentem et locum amitterent. Sed ideo amiserunt, quia occiderunt. Non potuerunt ergo stabilire consilium, quia non est sapientia, non est prudentia, non est consilium contra Dominum (Proverb. 21.) . Atque ex hoc scio.

13. Quoniam pones eos dorsum. Ut respiciant retro, et non sint apti regno Dei: ut mente et desiderio terrena appetant et caelestia amittant. Sed nunquid omnes perdes? Absit. Caecitas enim ex parte contingit in Israel, ut multitudo gentium intraret (Rom. 9.) . Reliquiae autem salvae fient. Unde et subditur: 0719D In reliquiis tuis praeparabis vultum eorum. Idest vultum tuum et praesentiam tuam, quae fuisset eorum, si ipsi credidissent. Praeparabis in reliquiis tuis, idest, quos tu tibi salvandos reliquisti. Et ideo.

14. Exaltare, Domine, in virtute tua. Idest, resurge et mane in aequalitate Patris, ut ostendas potentiam tuam, et majestatem tuam: qui prius venisti in humilitate. Nos autem Cantabimus et psallemus virtutes tuas. Cantus ad laudem, psalmus pertinet ad bonam operationem. Ac si diceret: corde et opere celebrabimus, et nota faciemus mirabilia tua.