Ordo Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.

Rufinus Aquileiensis presbyter.

Notitia in Rufinum. Col. 9

Praefationes. 45-75

Vitae Rufini Liber Primus. 75

Caput Primum.—I. Rufini ortus, et nominis scriptura. II. Patria. III. Concordiae natus, ejus praenomen et genus. IV. Aquileiae monachum induit. V. Una cum Hieronymo bonis artibus ibidem instituitur, adul us tingi ur. Minister et susceptores illius baptismi. VI. Hieronymus ab eo divulsus, in Syriam navigat. VII. Rufinus paulo post cum Melania Hierosolymam profecturus, Roma discedit. Ibid.

Cap. II.—I. De Rufini et Melaniae Alexandriam adventu nuncius ad Hieronymum in Syriae deserto perlatus. II. Post obitum Athanasii Rufinus in Nitriam fugit, persecutione in Catholicos excitata. III. Pro fide patitur. IV. Melania Christi confessores sequitur. V. Quibus ab exsilio revocatis, Diocaesarea Hierosolymam petit. VI. Rufinus sexennium agit Alexandriae, ubi Didymum et Theophilum audit. VII. Hierosolymam petit, hinc Melania Alexandriam excurrit. VIII. Rufinus se in operibus caritatis exercet. IX. A Bacurio Rege Iberorum, et ab Aedesio, Aethiopum, ad Christi fidem conversionem audit. X. Narratio Rufini explicatur atque defenditur. 86

Cap. III.—I. Hieronymi et Rufini simultatum origo. II. Hieronymus Epiphanio contra Jo. Hierosolymitanum, Rufinus Johanni adhaeret. III. Rufinus in communionem ab Epiphanio Hierosolymis admissus, et pro Catholico habitus. IV. Dissidii inter Hieronymum et Rufinum occasio aucta ex Epiphanii epistola ad Jo. Graece scripta, quam Hieronymus latine convertit. V. Melania Rufini et Jo. caussam tuetur. VI. Theophilus Alexandrinus iisdem pariter favet. VII. Dissidentes frustra in concordiam redigere studet. VIII. Hinc Hieronymi et Theophili amicitia frigescit. 97

Cap. IV.—I. Schismatis Hierosolymitani finis. II. Rufini et Melaniae opera extinctum. III. Palladius Historicus et episcopus probatissimus cum Palladio haeretico male confussus. IV. Anastasis aedes, ubi Hieronimus et Rufinus ad mutuam pacem redierunt. V. Rufinus uullius erroris compertus. VI. Inter Jo. Hierosolymitanum ab erroribus vacuum 1212 Hieronymumque perfecta necessitudo integrata. VII. Rufinus cum Melania Romam revertitur. VIII. Melaniae reditus vera causa exquiritur. 104

Cap. V.—I. Rufini et Melaniae Nolam adventus. II. Quo tempore acciderit. III. Paulini Nolani epistolarum chronologia restituitur, unde Rufini et Melaniae itus et reditus epochae confirmantur. IV. Palladius cum Paulino in concordiam redactus. V. Paulini Natalium chronologia restituta, et Melaniae Rufinique reditus epocha iterum confirmata. VI. Baronii sententia de Rufino, individuo Melaniae comite, defensa. 109

Vitae Rufini Liber II. 115

Caput Primum.—I. Macarius doctrinam Origenis contra fatum sibi a Rufino rogat exponi. II. Macarii professio et studia. III. Pineti coenobium ubinam steterit, in quo Rufinus Urseio Abbati Regulam Basilii Magni latinitate donavit. IV. Varia de hac Regula proferuntur. V. Librum primum Apologetici S. Pamphili pro Origene Rufinus Macario nuncupat. VI. Ejusdem Apologetici examen. VII. Rufini Dissertatio pro Origene. 115

Cap. II.—I. Rufinus latine vertit priores libros duos Origenis de Principiis. II. Ejusdem versionis conspectus. III. Totius operis idea. IV. Benedictiones Patriarcharum Pontio Paulino duobus libris explanat. V. Rufini et Paulini hac de re epistolae amoebaeae. VI. Editiones et codices librorum de Benedictionibus Patriarcharum. VII. Rufinus libri tertii et quarti Origenis de Principiis versionem absolvit. 124

Cap. III.—I. Novi ramores in Rufinum ab amicis Hieronymi ob reliqui operis Origeniani translationem excitantur. II. Rufinus, matre amissa, ad Hieronymum scribit cumque Siricii pontificis literis formatis, ex Urbe in patriam Concordiam revertitur. III. Non alia quam solius itineris caussa, Mediolano pertransit. IV. Ad illum in patria morantem Hieronymus literas scribit, quae ei non redduntur. Pauliniani Eusebii, et alterius Rufini iter ex Palaestina Romam quoto anno contigerit. V. Hieronymus alias literas ad Pammachium scribit contra praefationem Rufini in libros Periarchon. Inde simultas inter utrumque augetur. VI. Rufinus Syrus utrasque Hieronymi literas, Pammachio Rufinoque reddendas, Romam detulit. VII. Harum priores 1213 summatim recensentur. 133

Cap IV.—I. Apronianus ad Rufinum mittit exemplar Hieronymianae epistolae in vulgus sparsae. Varia de Aproniano et ejus gente proferuntur. II. Rufini Apologia contra Hieronymi epistolam. III. Ejusdem Apologiae libri I. synopsis, objectiones dogmaticas continens. IV. Rufinus se omnino catholicum, et ab haeresibus Origeni impactis, vacuum fuse daemonstrat. V. Apologiae liber II. enucleatur. VI. Varia in Hieronymum a Rufino congesta. VII. Hujus brevior Apologia ad Anastasium. 139

Cap. V.—I. Rufini utriusque Apologiae synopsis, ad Hieronymum mittitur. II. Qui statim ad utramque respondet. III. Apologia Origeniana, quam Hieronymus Pamphilo abjudicat, huic martyri vindicatur. IV. Quaenam Pamphilus scripserit. V. Conjecturae ad Apologiam Pamphilo abjudicandam excussae. VI. Responsio Hieronymi ad accusationes Rufini. VII. Ad alias Rufini accusationes Hieronymi responsa. VIII. Refutatio Hieronymi Apologiae Rufini ad Anastasium papam. 153

Cap. VI.—I. Rufinus duobus Hieronymianae Apologiae libris Aquileiam sibi perlatis, biduo respondet epistola, nunc deperdita. II. Suos libros ad Hieronymum mittit, quem acriter carpit. III. Ejusdem epistolae deperditae excerpta. IV. Anastasii Pontificis et Sancti Epiphanii epistolas in dubium vocat, seque purgans, adversarium varie percellit. V. Hieronymus a Sancto Chromatio Aquileiensi antistite monitus, ut a scribendo in Rufinum abstineret, se invitum ad sui defensionem cogi respondet, quod Rufini libri in vulgus sparsi, vagarentur. VI. Apologiae Hieronymi, ejusdemque interpretationes literarum paschalium Theophili, annis et numeris suis restitutae. VII. M. Antonii Sabellici judicia circa Rufinum inter et Hieronymum contentiones. 169

Cap. VII.—I. Origenis Homiliae XVII in Genesim non a Hieronymo, sed a Rufino latine versae. II. Tredecim in Exodum, et sexdecim in Leviticum. III. Viginti octo in Numeros. IV. Viginti sex in Josue. V. Novem in Judices, totidem in Psalmos, una in librum I. Regum, et quatuor in Cantica. VI. Libri decem in Pauli epistolam ad Romanos. VII. Homiliae dubiae. Quae sunt in Lucam, non Rufinus, sed Hieronymus vertit. 176-177

Cap. VIII.—I. Rufinus Basilii Magni Homilias octo, et Gregorii Nazianzeni decem opuscula ab se latine reddita, Aproniano inscribit. II. Nonnulla de his Gregorianis lucubrationibus proferuntur. III. Rufinus Sixti etiam Pythagorici sententias in latinum sermonem translatas ad Apronianum mittit, Ayamae sorori donandas. IV. Sixti aetas, religio, et pretium apud antiquos. V. Rufinus ob Sixti translationem male habitus, non tamen superstes. VI. Cur Sixtinus liber a Gelasio I. rejectus inter apocrypha. De eo variorum sententiae expositae. VII. Sixti dicta a Graecis passim adducta. Etiam a Latinis. VIII. Ejus codices, atque editiones. 188

Cap. IX.—I. Evagrii, cujus opuscula Rufinus latine convertit, patria et cognomen. II. Accusationes in illum congestae. III. Ejus laudes. IV. Scripta a Rufino translata. adhuc exstantia. V. Sententiae Pamphili martyris adversus Mathematicos ab eodem conversae excutiuntur. 200

Cap. X.—I. Clementis Recognitiones Graecas post earum translationem, ab amico Paulino Nolano frustra tentatam, Rufinus latine convertit. II. Rogatu Sanctae Silviae, Rufini praefecti praetorio sororis, opus adgreditur, quod Gaudentio Brixiano Episcopo nuncupat. III. Verus praetationis auctor et Recognitionum interpres Rufinus. IV. Bellarmini locus circa Clementis Recognitiones expenditur. V. Variae inscriptiones Recognitionum Clementis recitantur. VI. Auctor Recognitionum inquiritur. VII. Ejusdem aetas statuitur. VIII. Dodweli sententia refellitur. IX. Censura Gelasii Papae de Recognitionibus. X. Variae Recognitionum editiones numerantur. 207

Cap. XI.—I. Rufinus Chromatio Aquileiensium antistiti obsecuturus, Historiam Eusebii Latinam facit, librisque duobus auget. II. Quid in Eusebianis praestiterit, quid in suis, a Dupino perperam reprehensis. III. Rufini Historia a Gallis maximi facta: item ab Angelis et Africanis Patribus. IV. A Graecis similiter. V. Graeci duos ejusdem libros Graece convertentes, tuos faciunt. VI. Concilium Nicaenum II. eorumdem testimonio utitur. VII. Latinae versionis Eusebianae historiae per Rufinum praestantia ostenditur. VIII. Gelasii censura explicatur. IX. Variae editiones recensentur. 222

Cap. XII.—I. Rufini historia eremitica. II. Aliquando Hieronymo adscripta. III. Rufinus enarrat alterius, non suam historiam itinerum per solitudines monasteriorum Aegypti. IV. Is est Petronius Bononiensis, non alius. V. Idem multis rationibus comprobatur. VI. Deque hoc 1214 difficultates tolluntur. VII. Cur opus Hieronymo adscriptum. 235

Cap. XIII.—I. Hieronymi de hoc Rufini opere testimonium explicatum. II. Quid de illorum sanctitate dicendum, quos Hieronymus carpit. III. Caussae recitantur, ob quas Hieronymus minus fortasse aequus fuit Rufino et Petronio. IV. Variae editiones Operis de Vitis Patrum proferuntur. 213

Cap. XIV.—I. Rufinus commentarium scribit in Symbolum Apostolorum. Breviter in eo contenta recensentur. II. Testimonia tam Veterum, quam Recentiorum adducuntur. III. Hujus Commentarii variae editiones. 251

Cap. XV.—I. Anatolii Alexandrini canon paschalis a Rufino latine conversus. II. Ejus Epistolae omnes deperditae. III. Aliqua e Latino in Graecum sermonem transtulit. 257

Cap. XVI.—I. An Rufinus Flavii Josephi operum Latinus interpres. II. Varia de Josephi antiquissimo codice Mediolanensi. III. Num Hieronymus et Ambrosius Josephum Latine converterint. Egesippus est Josephus de Bello Judaico ab Ambrosio Latine contractus. IV. Friderici Gronovii collatio inter phrases Ambrosii, et Egesippi adprobata et defensa. V. Josephi versio Rufino abjudicatur. 258

Cap. XVII.—I. Commentarii in LXXV. Davidis Psalmos Rufino perperam attributi. II. Similiter commentarii in Oseam, Johelem, et Amos. III. Incerti auctoris est Vita S. Eugeniae, non Rufini. 267

Cap. XVIII.—I. Sub Rufini nomine duplex Libellus Fidei, superiori saeculo editus. II. Prior, continens. XII. Anathematismos, Rufino nostro minime attribuendus, sed alteri. III. Multo minus posterior, Pelagiana labe infectus: septem Rufini recensentur. IV. Posterior Libellus Rufinum Palaestinum vel alium auctorem habet. 271

Cap. XIX.—I. Theophili Alexandrini epistola ad Anastasium Papam circa Paschalis celebrationem turbas excitat in Ecclesia. II. Rufinus ab Anastasio minime damnatus. III. Hoc praeter alia ostendit ejusdem cum praecipuis Italiae Episcopis communicatio. IV. Ejus tantum librorum Periarchon versio non probata. V. Rufini responsa ad Hieronymum circa Anastasii Papae epistolam ad Jo. Hierosolymitanum. VI. Simultas inter Hieronymum et Rufinum ab Augustino improbata. 277

Cap. XX.—I. Rufinus Urbe discedit cum Melania iterum in Palaestinam trajecturus. Annus emortualis Publicolae Senioris, Melaniae filii decernitur. II. Roma ab Alarico Gothorum Rege obsessa, atque direpta. III. Rufini obitus, locus mortis, et tempus adsignatur. IV. Rufini laudes recensentur. 285

Opera Rufini.

De Benedictionibus Patriarcharum libri duo 295

Epistola Paulini ad Rufinum. Ibid.

Praefatio in librum primum. 297

Liber Primus.—Benedictio Judae. 301

Epistola altera Paulini ad Rufinum. 309

Praefatio in librum II. 311

Liber II.—De benedictionibus reliquorum undecim patriarcharum. 313-335

Commentarius in Symbolum Apostolorum. 335-386

Historia Monachorum. 387

Caput Primum.—De sancto Joanne. Ibid.

Cap. II.—De Hor. 405

Cap. III.—De Ammone. 407

Cap. IV.—De Beno. 408

Cap. V.—De Oxyryncho civitate. Ibid.

Cap. VI.—De Theone. 409

Cap. VII.—De Apollonio. 410

Cap. VIII.—De Ammone. 420

Cap. IX.—De Coprete presbytero et patermutio. 422

Cap. X.—De Syro Abbate, Isaia, Paulo, et Anuph. 428

Cap. XI.—De Heleno. 129

Cap. XII.—De Elia. 432

Cap. XIII.—De Pithyrione. Ibid.

Cap. XIV.—De Patre Eulogio. 433

Cap. XV.—De Apellen presbytero et Joanne. Ibid.

Cap. XVI.—De Paphnutio. 435

Cap. XVII.—De Monasterio abbatis Isidori. 439

Cap. XVIII.—De Serapione presbytero. 440

Cap. XIX.—De Apollonio Monacho et martyre. 441

Cap. XX.—De Dioscoro presbytero. 442

Cap. XXI.—De Monachis in Nitria commorantibus. 443

Cap. XXII.—De loco qui dicitur Cellia. 444

1215 Cap. XXIII.—De Ammonio. 445

Cap. XXIV.—De Didymo. 447

Cap. XXV.—De Cronio. 448

Cap. XXVI.—De Origene Ibid.

Cap. XXVII.—De Evagrio. Ibid.

Cap. XXVIII.—De duobus Macariis, et primo, de Macario Aegypto, seu seniore. 449

Cap. XXIX.—De Macario Alexandrino seu juniore. 452

Cap. XXX.—De Ammone, primo Nitriae Monacho. 455

Cap. XXXI.—De Paulo simplice. 457

Cap. XXXII.—De Piammone presbytero. 459

Cap. XXXIII.—De Joanne. 460

Epilogus. Ibid.

Praefatio Rufini in suam Eusebiique Historiam ecclesiasticam. 461

Ejusdem praefatio specialis in suam Historiam. 463

Historiae Ecclesiasticae Liber Primus. 467

Caput Primum.—De Arii haeresi. Ibid.

Cap. II.—De Concilio apud Nicaeam congregato. 468

Cap. III.—De conversione Philosophi Dialectici. 469

Cap. IV.—De Paphnutio Confessore. 470

Cap. V.—De Spiridione Episcopo, et mirabilibus ejus. 471

Cap. VI.—Exemplum fidei Nicaenae (Ann. 324.) . 472

Cap. VII.—De Helena Constantini matre. 475

Cap. VIII.—De Cruce Salvatoris in Jerosolymis ab Helena reperta. 476

Cap. IX.—De captivitate Frumentii et Edesii, et de conversione Indorum per ipsos gesta. 478

Cap. X.—De conversione gentis Iberorum per captivam facta. 480

Cap. XI.—De Constantia sorore Constantini, et Presbytero per eam fratri insinuato. 482

Cap. XII.—De Alexandri, et Eusebii, atque Arii conflictu. 484

Cap. XIII.—De probroso Arii interitu. 485

Cap. XIV.—De Athanasii Episcopi principiis. 486

Cap. XV.—De Constantini imperatoris errore. 488

Cap. XVI.—De concilio haereticorum apud Tyrum contra Athanasium congregato. Ibid.

Cap. XVII.—De exciso brachio Arsenii, caeterisque dolis haereticorum in concilio retectis. 489

Cap. XVIII.—De fuga et latebris Athanasii. 491

Cap. XIX.—Ut Constans Imperator, pro Athanasio, fratri Constantio scripserit, eumque Ecclesiae suae reddi jusserit. Ibid.

Cap. XX.—De Concilio apud Mediolanum habito, et exiliis Eusebii, Luciferi, caeterorumque Episcoporum catholicorum. 493

Cap. XXI.—De Ariminensi concilio. 494

Cap. XXII.—De Liberio Episcopo urbis Romae. 495

Cap. XXIII.—De Jerosolymorum et Alexandriae Episcopis. Ibid.

Cap. XXIV.—De permixtione Episcoporum apud Antiochiam. Ibid.

Cap. XXV.—De schismate Arianorum, quod in tres partes divisum est: et quidam eorum Eunomiani, alii Macedoniani, alii vero permanserunt Ariani. 496

Cap. XXVI.—De fine Constantii Imperatoris, et ortu Juliani. 497

Cap. XXVII.—De Episcopis ab exilio relaxatis. Ibid.

Cap. XXVIII.—De Concilio apud Alexandriam sanctorum Episcoporum, et Luciferi ab his dissidio. 498

Cap. XXIX.—De his quae in eodem Concilio statuta sunt. 499

Cap. XXX.—De Eusebio et Hilario, atque Ecclesiarum per eos restitutione. 500

Cap. XXXI.—De scriptis Hilarii. 501

Cap. XXXII.—De persecutionibus Juliani blandis et callidis. Ibid.

Cap. XXXIII.—De saevitia ejus erga Athanasium. 502

Cap. XXXIV.—De fuga rursum et latebris Athanasii. Ib.

Cap. XXXV.—De sepulcro martyris Babylae. 503

Cap. XXXVI.—De Theodoro Confessore apud Antiochiam. 504

Cap. XXXVII.—De Judaeorum conatibus, qui a Juliano decepti, templum in Jerosolymis reaedificant. 505

Cap. XXXVIII.—Ut terraemotu inibi, et igni divinitus accenso, Judaei ab illicitis disturbabantur inceptis. 506

Cap. XXXIX.—De signis et virtutibus terrificis, quae in exitium conversa sunt Judaeorum. Ibid.

Historiae Ecclesiasticae Liber II. 507

Caput Primum.—De ortu et religiosa mente Principis Joviniani, et de fine ejus. Ibid.

Cap. II.—De ortu Valentiniani et Valentis. 508

Cap. III.—De dormitione Athanasii, et persecutionibus Lucii haeretici. 510

1216 Cap. IV.—De virtutibus et mirabilibus sanctorum qui fuerunt in Aegypto. 511

Cap. V.—De persecutione quae fuit apud Edessam. 513

Cap. VI.—De Moyse, quem Regina Sarracenorum gentis suae poposcit Episcopum. 514

Cap. VII.—De Didymo Alexandrino vidente. 516

Cap. VIII.—Quot ex discipulis Antonii etiam tunc in eremo habitantibus, virtutes et signa fecerint. 517

Cap. IX.—De Gregorio et Basilio Cappadociae Episcopis. Ibid.

Cap. X.—De Damaso Episcopo, et Ursini subreptione. 521

Cap. XI.—De Ambrosio Episcopo. Ibid.

Cap. XII.—De Valentiniani fine. 522

Cap. XIII.—De Gothorum per Thracias irruptione, et Valentis nece. Ibid.

Cap. XIV.—Ut Gratianus Imperator Theodosium regni participem adsciverit, et post multa religiose et fortiter gesta Maximi tyranni insidiis succubuerit 523

Cap. XV.—De Valentiniano puero. Utque mater ejus Justina Arianam haeresim defendens, Ecclesias perturbare conata sit. Ibid.

Cap. XVI.—De Benevoli Magistri memoriae fideli constantia. 524

Cap. XVII.—Ut Theodosius necem Gratiani ultus, de Maximo triumphaverit. 525

Cap. XVIII.—De Theodosii commisso in Thessalonicenses, et poenitentia ejus publice apud sacerdotes gesta. Ibid.

Cap. XIX.—De restitutione Ecclesiarum, quae per ipsum jam catholicum in Oriente restitutae sunt. 526

Cap. XX.—De Apollinare, et haeresi ejus. Ibid.

Cap. XXI.—De Episcoporum successionibus per Orientem. 527

Cap. XXII.—De seditione Paganorum contra Fideles. 528

Cap. XXIII.—De situ templi Serapis, et subversione ejus. 529

Cap. XXIV.—De fraudibus, quae in templis Paganorum detectae sunt. 533

Cap. XXV.—De Saturni sacerdote Tyranno, totius pene Alexandriae adultero. Ibid.

Cap. XXVI.—De Canopi initio et interitu. 534

Cap. XXVII.—De Ecclesiis et Martyriis quae in idolorum locis constructa sunt. 535

Cap. XXVIII.—De Joannis sepulcro violato et reliquiis apud Alexandriam conservatis. 536

Cap. XXIX.—De Thoracibus Serapis apud Alexandriam abrasis, et signo Christi in loco eorum reddito. 537

Cap. XXX.—Ut mensura aquae Nili fluminis, quam πῆχυν vocant, ad Ecclesiam deferatur. Ibid.

Cap. XXXI.—De Valentiniani junioris interitu, et ortu Eugenii. 538

Cap. XXXII.—De responsis Joannis monachi. Ibid.

Cap. XXXIII.—De apparatu belli adversus Eugenium Theodosii, et de victoria ejus orationibus magis, quam virtute peracta. 539

Cap. XXXIV.—De fine Theodosii post victoriam, et Arcadio atque Honorio liberis ejus et haeredibus regni. 540

Apologiae In S. Hieronymum Libri Duo. 541-623

Apologia altera quam pro se misit Rufinus ad Anastasium papam. 623

Epistola Anastasii super nomine Rufini. 627