Caput XIV.

Israel elevans se venit ad puteum juramenti, ubi et sacrificat. Hunc Deus promissis consolatur, eique spondet fore ut ejus oculi manu Josephi claudantur. Ingrediuntur in Aegyptum septuaginta quinque animae, ac demum filios ad se convocat Israel: et horum omnium quae mysteria?

0670D

81. Et elevans se Israel, venit ad puteum juramenti, immolavitque hostiam Deo patris sui Isaac (Gen. XLVI, 1) . Merito elevatur qui festinat ad Christum. Fides praecedit devotionem. Prius se elevavit, postea 0671A immolavit. Ille enim bene immolat, qui cognitionem divinitatis investigaverit.

82. Dixit autem Deus ad Israel in visu nocte dicens: Jacob, Jacob. Qui dixit: Quid est? Et Dominus ait: Ego sum Deus patrum tuorum, noli timere, descende in Aegyptum; in gentem enim magnam faciam te ibi. Ego descendam tecum in Aegyptum, et ego deducam te in perpetuum (Gen., XLVI, 2 et seq.) . Quemadmodum quae ipsi legunt, non intelligunt; et Moysen quem laudant, abnegant, cum ejus scriptis credere nolunt. Quid evidentius quam quod hoc loco invitantur, ut ad sanctam Ecclesiam Dei transeant, et qui ante intra Judeae terminos coarctabantur 510 angustos, ad populum Dei migrent, qui ex toto orbe, ex omnibus nationibus et populis congregatus in magnam factus est 0671B gentem? Denique in omnem terram exivit sonus eorum. Vocatur ergo a filiis suis Jacob, id est, a Petro, Paulo, Johanne, populus Judaeorum invitatur ad gratiam.

83. Ipse quoque Deus noster proprio eum hortatur oraculo, spondet ei profectum fidei muneris sui fructum dicens ei: Joseph mittet manum super oculos tuos (Gen. XLVI, 4) . Non utique sanctus Patriarcha sollicitus erat a quo ei oculi clauderentur; licet etiam intellectu simplici moralis exprimatur affectus. Nam si eos quos diligimus, cupimus frequenter amplecti, quanto magis recessuri ex hoc corpore, ipso charorum pignorum tactu delectamur extremo, et hoc mulcemur viatico? Tamen mystice licet nobis intelligere quod postea cogniturus Deum sit populus Judaeorum. 0671C Hoc est enim mysterium, quod verus Joseph immittet manus super oculos ejus; ut qui non videbat ante, jam videat. Veni ad Evangelium 0672A (Joan. IX, 6) , lege quemadmodum caecus ille sanatus sit, cui Jesus manum imposuit, et ejus abstulit caecitatem. Non enim morituris Christus manum imponit, sed victuris: aut si morituris, recte; quia prius morimur, ut reviviscamus. Non enim possumus Deo vivere, nisi peccato ante moriamur.

84. Descendunt igitur in Aegyptum septuaginta quinque animae, sicut scriptum est, et hoc mysticae numero remissionis; quia post tantam duritiam, post tanta peccata haberentur indigni, nisi donaretur his remissio peccatorum. Occurrit illi Judas, hoc est, confessio erroris. Hunc sui venturus Judaeorum populus praenuntium mittit. Ideo et Joseph verus, id est, arbiter et interpres divinitatis occurrit; quia praecedit jam confessio, quos antea perfidia possidebat. 0672B Interpres enim divinitatis est Christus; quia Deum nemo vidit umquam; nisi unigenitus Filius qui est in sinu Patris, ipse enarravit. Hic senilis jam aetatis, et fessum suscipiet ultimis temporibus populum Judaeorum, non secundum illius merita, sed secundum electionem gratiae: et imponet manus super oculos ejus, ut caecitatem auferat. Cujus ideo distulit sanitatem, ut postremus crederet, qui ante non putavit esse credendum, et praerogativam superioris electionis amitteret. Unde et Apostolus ait: Quia caecitas ex parte contigit in Israel, donec plenitudo gentium intraret, et sic omnis Israel salvus fieret (Rom. XI, 25) .

85. Gesta igitur patriarcharum, futurorum mysteria sunt. Denique ipse Jacob sic ait ad filios suos: 0672C Congregamini, ut annuntiem vobis quae occursura sunt vobis in novissimis diebus. Congregamini, et audite Israel patrem vestrum (Gen. XLIX, 1 et 2) .

0671C