Caput XIV.

Quo divites ad amendam auro libertatem ac salutem inducat, varias rationes proponit; quae verae divitiae sint, docet; nec non quibus Deus innotescat, et ubi locus ejus in pace fiat, aperit.

0749C

58. Custos ergo es tuarum, non dominus facultatum, qui aurum terrae infodis, minister utique ejus, non arbiter. Sed ubi thesaurus tuus, ibi et cor tuum. Ergo in illo auro cor tuum infodisti terrae. Vende potius aurum, et eme salutem; vende lapidem, et eme regnum Dei; vende agrum, et redime tibi vitam aeternam. Vera allego, quia verbo astruo veritatis: Si vis perfectus esse, inquit, omnia quaecumque habes vende; et da pauperibus, et habebis thesaurum in coelo (Matth. XIX, 21) . Et noli contristari, cum haec audis; ne dicatur et tibi, sicut et illi adolescenti diviti dictum est: Quam difficile qui pecunias habent, in regnum Dei intrabunt (Ibid., 23) : magis cum haec legis, considera quia ista tibi potest mors eripere, 0749D potestas superioris tollere. Denique quia peteris parva pro magnis, caduca pro aeternis, thesauros pecuniae pro thesauris gratiae. Isti corrumpuntur, illi permanent.

0750A 59. Considera quia hos non solus possides, possidet tecum tinea, possidet aerugo, quae consumit pecuniam. Has tibi consortes avaritia dedit. Vide autem quos tibi det gratia debitores: Splendidum in panibus benedicent labia justorum, et testimonium bonitatis illius fiet (Eccli. XXXI, 28) . Facit tibi debitorem Patrem Deum, qui pro munere quo pauper adjutus est, fenus exsolvit, quasi boni debitor creditoris. Facit tibi debitorem Filium Dei, qui ait: Esurivi, et dedistis mihi manducare: sitivi, et dedistis mihi bibere: hospes eram, et collegistis me: nudus, et operuistis me (Matth. XXV, 35 et 36) . Quod enim unicuique minimorum collatum fuerit, sibi dicit esse collatum.

60. Nescis, o homo, struere divitias. Si vis dives esse, esto pauper saeculo, ut sis dives Deo. Dives fidei, 0750B dives est Deo: dives misericordiae, dives est Deo: dives simplicitatis, dives est Deo: dives sapientiae, dives scientiae, divites Deo. Sunt qui in paupertate abundent, et qui in divitiis egeant. Abundant pauperes, quorum profunda paupertas abundavit in divitiis simplicitatis suae: divites autem eguerunt et esurierunt. Neque enim otiose scriptum est: Divitum pauperes praepositi erunt, et proprii servi dominis fenerabunt (Prov. XVII, 2) ; quia divites et domini supervacua et mala seminant, ex quibus non fructum colligant, sed spinas metant. Et ideo pauperibus divites erunt subditi, et 583 servi dominis spiritalia fenerabunt; quemadmodum dives rogabat, ut sibi stillam aquae pauper Lazarus feneraret. Potes et tu, dives, istam implere sententiam: elargire pauperi et 0750C Domino fenerasti; qui enim largitur pauperi, Domino fenerat.

61. Pulchre autem sanctus David in psalmo LXXV hymnum Deo concinens ad Assyrium scriptum, hoc est, adversus nequitiae spiritalis Assyrium, inanem ac vanum principem istius mundi, ita coepit: Notus in Judaea Deus (Psal. LXXV, 1 et 2) ; hoc est, non in divitibus, non in nobilibus, et in potentibus: sed in anima confitente notus est Deus: Et in Israel magnum, inquit, nomen ejus: non in principibus et consulibus, sed in eo qui Deum videt: ipse est enim Israel, in quo profunda fides ad cognitionem Dei potuit pervenire.

62. Et factus est, inquit, in pace locus ejus (Ibid., 3) ; ubi quietus affectus nullis diversarum cupiditatum 0750D exagitatur fluctibus, nullis avaritiae turbatur procellis, nullis quaerendarum divitiarum ignescit incendiis. Ipse est qui speculatur aeterna, et habitat in Sion, confringens omnia spiritalium 0751A instrumenta bellorum, conterens arcus quibus diabolus ignita dirigens jacula, graves pectoribus hominum solet inurere passiones. Sed illa jacula justo nocere non possunt, cui Deus lux est, tantumque abest a caligantium horrore tenebrarum, ut adversarius in eo locum habere non possit, qui etiam principibus se consuevit infundere; sicut infudit Judae proditori, concidens tamquam in silva lignorum fidei januas; ut in cor ejus haberet ingressum, et aeterni nominis tabernaculum possideret, apostolatus collati munere dedicatum. Ergo ille quasi improbus usurpator concidit januas, ut violentus introeat; Dominus autem quasi pius illustrat servulos, et eorum fulgentibus meritis, et claritate virtutum tenebras mundi hujus illuminat. Hanc pacifici atque mansueti 0751B habent apud Deum gratiam, sobria mentis suae tranquillitate fundati; insipientes autem corde turbantur, et ipsi sibi sunt propriae exagitationis auctores; quia desideriorum suorum aestu volvuntur, et quodam salo fluctuant.