490 Caput IV.

Joseph ducitur in Aegyptum, atque a praeposito coquorum emitur, in quo Christi sua servitute nos liberantis figura est. In eodem ostenditur in ipsa captivitate libertatem posse retineri: nec non in libertate reperiri captivitatem. Denique omnibus in exemplum Joseph proponitur.

0649A

19. Venditus est ergo Joseph, ductus in Aegyptum, emptus a praeposito coquorum. Non otiosa persona quae cruda ciborum coqueret, ut epularentur animi fidei suavitate. Nullus enim cibus scientia et doctrina dulcior. Erat ante in Aegypto cruda perfidia, quam nullus divinae cognitionis ardor, et verae scientiae cupiditas nulla molliverat, non eloquia Domini ignita decoxerant. Venditus est autem Joseph 0649B in Aegypto, quia Christus venturus erat ad eos quibus dictum est: Peccatis vestris venditi estis (Esa. L, 1) . Et ideo suo sanguine redemit, quos propria peccata vendiderant. Sed venditus Christus conditionis susceptione, non culpae, peccati pretio tenetur; quia peccatum ipse non fecit. Pretio igitur nostrum debitum, non sua aera contraxit, chirographum sustulit, feneratorem removit, exuit debitorem: unus exsolvit quod ab omnibus debebatur. Non licebat nobis exire servitio. Suscepit hoc ille pro nobis, ut servitutem mundi repelleret, libertatem paradisi restitueret, gratiam novam consortii sui honore donaret. Hoc de mysterio.

20. Caeterum quod ad moralem pertinet locum, quia omnes vult salvos fieri Dominus Deus noster, 0649C dedit per Joseph etiam iis qui sunt in servitute solatium: attribuit magisterium; ut discerent etiam in ultima conditione posse mores esse superiores, nec ullum statum immunem esse virtutis, si animus se uniuscujusque cognoscat; carnem servituti subditam esse, non mentem; multosque servulos esse dominis liberiores, si in servitute positi a servilibus putent operibus abstinendum. Servile est omne peccatum, libera est innocentia. Unde et Dominus ait: Omnis qui facit peccatum, servus est peccati (Rom. VI, 16) . Quomodo enim non servus omnis avarus, qui pro exigno pecuniae lucello se ipsum auctionatur? Timet omnia, ne congesta amittat, qui non utenda congessit, majore periculo servaturus quo majora quaesivit. Quomodo non mendicus, 0649D cui sunt parva quae possidet? Nam etsi mihi dives videatur, sibi eget: nec testimoniis sua vota solatur, 0650A qui quod optat nescit credere. Quomodo autem non et ille servus, qui subditus est libidini? Primum suis ardet incendiis, et pectoris sui facibus exuritur. Quibus recte dicit propheta: Ambulate in lumine ignis vestri, et in flamma quam accendistis (Esai. L, 11) . Suscipit omnes metus, insidiatur somno singulorum: ut unius cupiditate potiatur, fit servus omnium. Servit igitur hanc miseram quidem servitutem, qui 491 ipse sibi dominos facit, ipse vult habere quos timeat. Nihil enim tam speciale servitutis est, quam semper timere. Ille vero in quavis conditione servitii semper liber, qui mundi amore non capitur, avaritiae vinculis non tenetur, metu criminis non alligatur, qui securus spectat praesentia, quem futura non terrent. Nonne videtur tibi iste in servitute dominari: ille 0650B autem in libertate servire? Serviebat Joseph, regnabat Pharao: beatior hujus servitus, quam regnum illius. Denique tota Aegyptus collapsa esset fame, nisi regnum suum consilio servuli subdidisset.

21. Habent igitur unde glorientur originis servuli, servivit et Joseph. Habent unde se consolentur qui ex libertate in servitutem aliqua necessitate venerunt. Habent quod imitentur, ut discant conditionem se mutare posse, non mores: esse et in vernaculis libertatem, et in servitute constantiam. Habent etiam domini quod per servulos bonos sperent. Abraham filio per vernaculum invenit uxorem. Benedixit Dominus domum Aegyptii propter Joseph, et facta est benedictio Domini in toto censu ejus, et in domo et in agris. Et convertit, inquit, omnia quaecumque illi 0650C erant, in manus Joseph (Gen. XXXIX, 4) . Advertimus quod ea quae domini gubernare non poterant, servuli gubernarunt.