Caput XXI.

Prophetis etiam futura praesentia esse: item mundum ex Esaiae vaticinio non injuria destruendum, ad quam rem illustrandam perelegans adhibetur stadii comparatio. Hujus occasione nos athletas esse atque ad coronam exerceri sedulo oportere sanctus docet; ac tandem Christum ut adventum suum maturet, apprecatur.

0725B 77. Audisti quid lectum sit hodie: Ecce venit Dominus disperdere orbem terrarum (Esai. XIII, 5) . Quasi manu sanctus propheta demonstret, quasi oculis advenientem videat judicii diem, ita dicit: Ecce venit Dominus disperdere orbem terrarum. Immo quia in spiritu prophetis etiam quae futura sunt tamquam praesentia revelantur, ideo quae videbat, nobis quoque demonstrare cupiebat, ut nos ad conversionem ab errore revocaret.

78. Nec tamen quisquam frangi debet, cum audit quia disperdet Dominus orbem terrarum. Ne forte dicat: Esto, nos gravia peccata commisimus, quid deliquit coelum, quid terra, quid mare, ut et illa disperdat? Cur peribit tam pulcher ornatus? Angusti est animi istiusmodi opinio. Caeterum si altius spectes, 0725C invenies hoc esse pro nobis, quod putas esse contra nos: judicabis hoc esse pro mundo, quod adversum mundum arbitraris. Non semper stadium refertum 560 est spectatoribus, non semper certaminibus inquietum, non semper concretum pulvere: sed quando certamina, tunc populus in spectaculo, luctator in scammate, pulvis in stadio. Ubi decursa certamina, conventus solvitur, discedit unusquisque aut victor ad gratiam, aut victus ad opprobrium: evehit corona victorem, victum premit verecundia, angit injuria. Si quis ergo postea ingrediatur stadium, videat vacuum celebritatis, dicat agonothetae: Cur vacat stadium; cur silent certamina; cur solemnia feriantur? Respondebit qui agoni praeest: Oportet requiescere athletas, requiescere spectatores. Quis 0725D enim laboris est fructus, nisi requies post laborem? Similiter et orbis terrarum aliquando solvendus est, ut sit requies fatigatis.

79. Athletae sumus, in quodam stadio decernimus spiritali. Denique bonus athleta dicebat: Facti sumus spectaculum hujus mundi (I Cor. IV, 9) . Et alibi: Si curro, non ut in incertum: sic enitor, non ut aerem caedens; sed castigo corpus meum (I Cor. IX, 26) . Et alibi: Superiora obliviscens, et quae sunt priora appetens, 0726A ad destinatum sequor bravium (Philip. III, 13) . Athletae ergo sumus, legitime certandum est. Multa luctamina sunt: et qui hodie victus est, cras se reparat. Ante ad bravium contenditur, postea ad coronam. Numquid athleta otio vacat, cum semel dederit certamini nomen suum? Exercetur quotidie, ungitur quotidie. Ipse cibus ei agonisticus datur, disciplina exigitur, castimonia custoditur. Et tu dedisti nomen tuum ad agonem Christi, subscripsisti ad competitionem coronae: meditare, exercere, ungere oleo laetitiae, unguento exinanito. Cibus tuus cibus sobrietatis sit, nihil habeat intemperantiae, nihil luxuriae. Potus tuus parcior, ne quid ebrietatis obrepat: custodi corporis castimoniam, ut possis esse habilis ad coronam, ne existimatio tua offendat spectatoris affectum, 0726B ne te fautores tui negligentem videant et deserant. Spectant te Archangeli, et Potestates, et Dominationes, et illa Angelorum decem millia decem millium. Sub tantis spectatoribus erubescere, considera quam dedecorosum sit. Ingressus stadium, pulvere rigorem animae tuae excita, lacertos excute. Progressus in scamma, necesse est ut excipias pulverem, subeas aestivi solis flagrantiam. Gravis aestus, sed dulcis victoria: molesta caligo pulveris, sed speciosa tolerantia. Nemo stadium pulverulentus ingreditur, sed pulverulentum reddunt certamina. Ibi colligitur pulvis, ubi palma proponitur. Nemo iterum nitidus coronatur, pulverulentum decet victoria.

80. Veni ergo, Domine Jesu, exeat corona tua, admitte victores in requiem, victos ad compunctionem. 0726C Et si disperdis orbem terrarum, plura sunt invisibilia opera tua, quam quae vidimus. Qui angustioris est animi, illa non cernit, dolet quod disperdas orbem terrarum: sed qui novit spectare quae invisibilia sunt, gaudet ut venias, et omnes liberes. Gaudent athletae qui possunt 561 dicere: Veniat regnum tuum, fiat voluntas tua sicut in coelo et in terra (Matth. VI, 10) . Gaudebit creatura mundi, ut a vanitate mundi istius liberetur, quae nunc congemiscit et parturit; quia vanitati etiam illa creatura subjecta est, donec multiplicetur adoptio filiorum, et totius corporis redemptio compleatur. In bono ergo disperdet orbem terrarum. Erit etenim coelum novum, et nox non erit amplius. Denique revelabit, inquit, faciem ejus, ut revelata facie spectemus gloriam Christi (I Cor. III, 0726D 13) .