Caput XX.

In verborum vilitate saepius majorem inesse efficaciam. Quomodo canticum meretricis nationum congregatio cantaverit; cum exhortatione ad morum conversionem, nec non ad peccata eleemosynis redimenda.

73. Ululate, inquit, iterum, naves Carthaginis, quoniam periit munitio vestra; et erit in illa die, relinquetur Tyrus (Esai. XXIII, 14) . Et infra: Eritque post septuaginta annos Tyrus ut canticum meretricis (Ibid. 15) . Vide quibus verbis utatur propheta, nec refugiat verborum istiusmodi vilitatem. Nos interdum refugimus; non quod nobis, quam illis lingua sit castior, sed auctoritas inferior. Major enim vis 0723D rerum in talium expressione sermonum est; ut qui delicta non erubescunt, erubescant vel nomina delictorum. Eritque Tyrus, inquit, ut canticum meretricis. Vide ne cum aliquis illos choros viderit turpia verba cantare, dicat: Ecce Tyrus facta est ut 0724A canticum meretricis. Oraculum propheticae annuntiationis impletum est.

74. Et subjecit: Accipe citharam, et vagare, civitas meretrix oblita, bene cithariza, multa canta, ut fiat memoria tui. Et post septuaginta annos erit Tyrus ut canticum meretricis, et visitationem faciet Deus Tyri (Ibid. 16) . Unde possumus et in bono canticum Rahab illius meretricis accipere, quae exploratores Jesu fideli mente suscepit. Nam et Dominus ait: Cantavimus vobis, et non saltastis (Luc. VII, 32) . Et David ait: Cantate Domino canticum novum, cantate Domino, omnis terra (Psal. XCV, 1) , hoc est canticum meretricis, quod ante illa meretrix in Adam et Eva terra cantavit, meretrix in populo nationum. Haec meretrix plurimas fecit bonas meretrices, 0724B de quibus dictum est a Domino Jesu ad illum electum et seniorem populum Dei: Publicani et meretrices praecedunt vos in regnum Dei (Matth. XXI, 31) .

75. Ergo quoniam tam misericordem habemus Dominum, qui etiam gravi ignoscat errori, convertamur a vitiis, non recedamus a lege, praeceptum Domini quasi servuli sedulis studiis exsequamur. Quid nobis cum impuritatibus et impudicitiis? Quid cum operibus diaboli? 559 Audistis hodie in lectione decursa quid legio dixerit: Quid mihi et tibi est, Jesu fili Dei (Luc. VIII, 28) ? Et tu dicito, si forte vides pugnare adversum te diaboli tentamenta: Quid mihi et tibi est, Belial? Ego Christi servus sum, illius redemptus sanguine, illi me totum mancipavi. Quid mihi et tibi est? Non novi opera tua, nihil tuum 0724C quaero, nihil tuum possideo, nihil tuum desidero. Quanto magis nos oportet separari a diabolo, si se ille discernit a Christo? Et si fuimus ei in aliquo obnoxii, jam non sumus: confugimus ad medicum, vulnera superiora curavit. Et si quid superest acerbitatis, medela non deerit. Et si quid injuriae fecimus, memor non erit, qui semel donavit. Et si gravia deliquimus, magnum medicum invenimus, magnam medicinam gratiae ejus accepimus (De poenit., dist. 1, cap. Medicina) . Magna enim medicina tollit peccata magna.

76. Habemus etiam plura subsidia, quibus peccata nostra redimamus. Pecuniam habes, redime peccatum tuum. Non venalis est Dominus, sed tu ipse venalis es. Peccatis tuis venumdatus es, redime te 0724D operibus tuis, redime te pecunia tua. Vilis pecunia, sed pretiosa est misericordia. Eleemosyna, inquit, a peccato liberat (Tob. XII, 9) . Et alibi dicit: Redemptio viri, divitiae ejus (Prov. XIII, 8) . Et in Evangelio Dominus dicit: Facite vobis amicos de mammona 0725A iniquitatis (Luc. XVI, 9) . Et veneno frequenter antidotum temperatur, hoc est, venenum veneno excluditur. Veneno mors repellitur, vita servatur. Fac et tu quasi bonus dispensator de instrumento avaritiae subsidium misericordiae, sinceritatis gratiam de corruptionis illecebra.