Caput XVI.

Ex Evangelico praecepto fenerandum his, a quibus nihil exspectetur, immo etiam inimicis: uberrimum fenus illius esse, qui Domino feneraverit: nec diffidendum ipsius paupertati quae veras largitur divitias.

0780C

54. Caeterum Dominus in Evangelio talibus magis existimat fenerandum, a quibus redhibitio non speretur. Sic enim ait: Et si mutuum dederitis a quibus speratis recipere, quae vobis est gratia? Nam peccatores peccatoribus fenerant, ut recipiant; verumtamen amate inimicos vestros, et benefacite eis, et mutuum date nihil sperantes; et erit merces vestra multa in coelo, et eritis filii Altissimi, quia ipse benignus super ingratos et malos. Estote misericordes, sicut et Pater vester misericors est (Luc., VI, 34 et seq.) . Advertitis 0780D quod nomen a Domino fenerator acceperit, quod nomen etiam qui fenori vestro fuerit obligatus. Peccatores, inquit, peccatoribus fenerant, ut recipiant: uterque peccator, et fenerator, et debitor. Vos autem, inquit, amate inimicos vestros. Non discutiatis quid mereantur inimici, sed quid vos facere oporteat. Date mutuum iis a quibus non speratis vos, quod datum fuerit, recepturos. Nullum hic damnum est, sed compendium. Minimum datis, multum recipietis: 0781A in terra datis, et id vobis solvetur in coelo: fenus amittitis, mercedem magnam habebitis: feneratores 610 esse desinitis, filii eritis Altissimi: eritis misericordes, qui vos Patris aeterni probetis haeredes.

55. Sed feneratorum vos delectat et usurarum vocabulum. Id quoque non invideo. Docebo quomodo boni feneratores esse possitis, quomodo bonas quaeratis usuras. Dicit Salomon: Fenerat Domino qui miseretur pauperi: secundum datum autem ejus retribuet ei (Prov. XIX, 17) . Ecce bonum fenus de malo factum est: ecce irreprehensibilis fenerator: ecce usura laudabilis. Nolite ergo jam invidentem me vestris commodis aestimare. Putatis quod hominem subtraham vobis debitorem? Deum provideo, Christum 0781B subrogo, illum demonstro qui vos fraudare non possit. Fenerate ergo Domino pecuniam vestram in manu pauperis. Ille astringitur et tenetur: ille scribit quidquid egenus acceperit: Evangelium ejus cautio est: ille promittit pro omnibus indigentibus, ille dicit fidem; quid dubitatis dare? Si quis vobis dives hujus saeculi offeratur, qui fide promittat sua pro aliquo debitore, statim numeratis pecuniam: pauper est vobis Dominus coeli, et conditor mundi hujus; et adhuc deliberatis quem ditiorem quaeratis fidejussorem.

56. Sed allegatis, quia pauper est factus, cum dives esset. Vidistis ergo quia fides ejus dives est, fides ejus idonea est; pauper est factus, cum pro nobis solveret, et adhuc paupertas ipsa non decipit; nos 0781C enim divites fecit, quos pauperes putabatis. Dicit enim Apostolus: Pauper factus est cum dives esset, ut in illius inopia vos ditaremini (II Cor. VIII, 9) . Bona inopia, quae largitur divitias. Nolite ergo vos paupertatem timere, ut sitis divites. Date otiosam pecuniam, et recipietis fructuosam gratiam, et pauperum subvenietis necessitatibus, et vobis custodiae sollicitudo minuetur. Non peribit quod pauper acceperit; et vobis quod dederitis inopi, sine custode servabitur. Quod si incrementum usurarum quaeritis, in Lege benedictio, in Evangelio coelestis est merces: quid suavius benedictione; quid majus est coelo? Si escarum desideratur usura, ea quoque praesto est, sicut legimus: Is enim qui miseretur pauperis, ipse pascetur (Prov. XXII, 9) .