PHYSICORUM.

 LIBER PRIMUS

 TRACTATUS I

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 Tractatus II. DE PRINCIPIIS SECUNDUM SENTENTIAM ANTIQUORUM.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XL

 CAPUT XII.

 TRACTATUS III

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VII. Quod principia non sunt plura tribus.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XI.

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XV

 CAPUT XVI.

 CAPUT XVII.

 CAPUT XVIII.

 LIBER II PHYSICORUM.

 TRACTATUS I

 CAPUT I.

 CAPUT IIS

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XI.

 TRACTATUS II

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XL

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XIV.

 CAPUT XV.

 CAPUT XVI.

 CAPUT XVII.

 CAPUT XVIII.

 CAPUT XIX.

 CAPUT XX.

 CAPUT XXI.

 CAPUT XXII.

 TRACTATUS III DE EO QUOD NATURA AGIT PROPTER ALIQUID, ET DE NECESSARIO PROUT EST IN PHYSICIS.

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 LIBER III PHYSICORUM.

 TRACTATUS I

 CAPUT I.

 CAPUT II. Quod motus est aliquid eorum.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 TRACTATUS II

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT Xl.

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XIV.

 CAPUT X. V.

 CAPUT XVI.

 CAPUT XVII.

 CAPUT XVIII.

 CAPUT XIX.

 LIBER IV PHYSICORUM

 TRACTATUS I

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XL

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XIV.

 CAPUT XV.

 TRACTATUS II

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 TRACTATUS III

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XI.

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XIV.

 CAPUT XV.

 CAPUT XVI.

 CAPUT XVII.

 TRACTATUS IV

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 LIBER V PHYSICORUM.

 TRACTATUS I. DE SPECIEBUS MOTUS,

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 TRACTATUS II

 CAPUT I.

 CAPUT II,

 CAPUT III.

 TRACTATUS III

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 LIBER VI PHYSICORUM.

 TRACTATUS I

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 caput VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT XIII.

 TRACTATUS II

 CAPUT I. De divisibilitate ejus quod movetur.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XI. Quod in quiete non est dare primum.

 TRACTATUS III

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 LIBER DE INDIVISIBILIBUS LINEIS, QUI FACIT AD SCIENTIAM LIBRI SEXTI PHYSICORUM.

 CAPUT I,

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 LIBER VII PHYSICORUM.

 TRACTATUS I

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 TRACTATUS II

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT IV

 CAPUT V.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 LIBER VIII PHYSICORUM

 TRACTATUS I

 CAPUT I.

 CAPUT II,

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII,

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XI.

 CAPUT XII.

 CAPUT XIII.

 CAPUT XIV.

 CAPUT XV.

 TRACTATUS II

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 CAPUT XL

 TRACTATUS III

 CAPUT I. Quis sit primus motuum in genere ?

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 CAPUT X.

 TRACTATUS IV

 CAPUT I.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

CAPUT II,

De intermedio secundum quod accipitur in physicis.

Medium autem quod Graece intermedium vocatur, quod apud Arabes dicitur inter, est revera in quo est natura motus, et hoc illud in quod ipsum quod mutat mobile, aptum natum est primum dimittere id quod movetur quam id in quod movet ut ultimum. Cum enim jam probatum sit, quod mutationis non sit mutatio, neque motus sit motus, non potest esse motus ex motu, neque motus ad motum, oportet quod in eo ex quo est motus, non sit motus: quia aliter motus esset ex motu. Eodem modo oportet quod in ultimo ad quod est motus, non sit motus, cum motus non sit ad motum. Oportet ergo quod in intermedio quod est inter terminum a quo, et terminum ad quem sit motus: ergo intermedium in physicis est in quod primum id quod movet dimittit, hoc est, extendit id quod movetur secundum quod movetur: et hoc est in isto continue prius quam veniat ad terminum ultimum motus, in quo est motus in motum esse: et hoc secundum naturam continuae mutationis: quod si. mutatio sit interrupta, tunc non necessario veniet ad ultimum, sed sistet in aliquo mediorum. Est ergo secundum quod in physicis accipitur intermedium, ad quod primum nata est irae transmutatio aliqua antequam veniat ad. illud ad quod postremo transmutatur, in quo transmutatio est in transmutatum esse. Intermedium au- tem, sicut patet in physici secundum quod in physicis accipitur ad minus est in tribus quia omnis motus et inter duo contraria : et ideo unum contrariorum est primum principium, et alterum finis motus, et intermedium est in quo est motus de uno ad aliud, quod habet quodammodo utrumque contrariorum. Licet autem intermedium multis aliis modis dicatur, per participationem scilicet extremorum, per aequidistantium, et per abnegationem extremitatis utriusque, tamen secundum quod in physicis indigemus ipso, praedicto modo accipitur: quia sic motus est in ipso solo. Sicut enim motus ipse est forma permixta potentiae quae media est inter duos actus contrarios, ita etiam intermedium est, in quo primo est talis motus, ita quod ante ipsum non est in aliquo, et est usque ad ultimum in quo est in motum esse. Quia autem nos supra diximus, quod hoc est secundum continuum motum, oportet nos declarare quod vocamus continuum motum, et continue mutans vel movens.

Dicimus igitur, quod continue movetur illud, quod nihil aut paucissimum deficit rei, et non tempori. Aliquis enim est motus in quo nihil prohibet movens aliquantulum deficere rei motae, sicut est motus processivus quorumdam animalium. Sed si continuus est, oportet quod in nullo deficiat tempore. Est enim motus quorumdam animalium sicut harmonia citharae, in qua faciens harmoniam, percutiendo citharam aliquantulum deficit chordae : quia post primam in acumine quae Graece dicitur AdminBookmark percutit ultimam in gravitate : et licet non sit continuus transitus percussionis a primo ad ultimum, sed deficit percutiens rei percussae, tamen sonus istarum chordarum est indistans secundum harmoniam : et ideo est una harmonia continua secundum tempus. Ita est etiam in pronuntiatione litterarum in syllaba: quia syllaba est

litterarum comprehensio indistanter prolata : et sic dicimus continuum esse motum quorumdam animalium sicut eorum quae ambulant. Constat enim quod non simul innituntur pedibus utriusque lateris, sed prius fixa una parte pedum levatur altera pars si plures quam duos habent pedes : et si habent duos, tunc elevato uno pede figitur alter : tamen quia sine interruptione temporis virtus movens movet unum post alterum, ideo continua dicitur ambulatio. Volantia autem et natantia nec rei motae, nec tempore deficiunt : quia oportet quod simul et semel virtus movens alas advolandum, vel pennas ad natandum simul nitatur instrumentis utriusque lateris. Et ideo etiam ars natandi in hominibus nulla alia est, nisi quod simul contrahit et extendit utramque manum et utrumque crus, vel saltem crus utrumque. Quando autem motus naturalis est, non animalis, tunc est omnino continuus: et hoc intelleximus quando diximus quod non deficit rei, hoc est, quod non deficit et quod movetur secundum rem illam in quam movetur: et hoc est manifestum in omnibus motibus. Est enim continua loci mutatio, in qua movens non deficit mobili secundum rem in qua est motus, hoc est, secundum ubi: et est continue alteratio, in qua movens non deficit mobili secundum qualitatem ad quam est alteratio. Et similiter intelligendum est de augmento et detrimento. Quod vero diximus, quod intermedium est in quo est primo continuus motus qui est inter contraria, dicimus quod hoc apparet maxime in his quae sunt secundum locum contraria.

Illa enim sunt quae secundum rectitudinem plurimum distant. Non enim potest mensurari distantia eorum nisi per lineam rectam, quia ista unita est inter extrema. Curvae autem sunt infinitae. Recta autem est minima et brevissima, et ideo notissima nobis et secundum rationem : propter quod per ipsam mensuramus distan- tiam : et ideo illa sola secundum naturam est media : propter quod illa est intermedium per quod est motus levis ascendendo, et motus gravis descendendo. Sic autem est et in aliis motibus naturalibus, quia natura procedens ab extremitate in extremum, semper movet per intermedium brevissimum : et hoc est rectum : et ideo rectum est judex sui et obliqui, quia per rectum cognoscimus et ipsum et obliquum.