10. Planctus Christi morientis.
De s. Thoma Cantuariensi. 137.
Exhortatio ad Poenitentiam. 154.
Lamentatio animae peccata deflentis. 160.
177. Canticum sponsae depromtum ex Cantico canticorum.
178. De sponsa cum sponso quiescente.
De malitia temporum modernorum. 183.
Contra eos, qui pastorali officio male funguntur. 303.
De Pugna contra Luxuriam. 221.
227. De Prole ingenua et adulterina.
De circumspectione in dandis numeribus. 228.
Exhortatio ad bellum sacrum. 231.
De Excidio Hierosolymae. 2 34.
De s. Guillelmo Bituricensi. 240.
In Richardum, I Angliae Regem. 249.
Planctus Magdalenae ad pedes Jesu.
1 a. Flere libet
ac flere debeo,
Flere libet,
dum. tempus habeo,
Flere libet,
dum fletu valeo
Fletum compescere;
1 b. Fletus iste
prodit ex intimis,
Dolor ingens
dat iter lacrimis,
Qui cle causis
procedit plurimis
In corde miserae.
2 a. Jure fleo
conscia scelerum,
Quibus pectus
imbui tenerum,
Quibus corpus
subjeci miserum
Vix genita;
2 b. Non apparet
malorum cumulus,
Omnis in me
caligat oculus,
Plus commisi,
quam credat populus,
Illicita.
3 a. Ad te, Jesu
benigne, venio,
Ad medicum
aegra confugio,
Ne condemnes
dignam supplicio,
Pater pie.
3 b. Tu figmentum
expertus hominis,
Laxa justi
pondus examinis
Et dimitte
reatum criminis,
Fons veniae.
4 a. Secus pedes
prostrata jaceo,
Mea mecum
peccata lugeo
Et levare
vultum non audeo
Prae pudore.
4 b. Vitae meae
revolvens seriem
Non audeo
levare faciem,
Mens infirma
non habet requiem
Suo more.
5 a. Ad convivas
intravi flebilis,
Dolens, gemens
et miserabilis,
Audi quaestus
et preces humilis
Poenitentis.
5 b. Non te movet,
quod inter epulas
Fundo fletus
et voces quaerulas?
Terge, quaeso,
sordes et maculas
Pravae mentis.
6 a. Plus me torquet
amissa gratia,
Quam torquerent
multa supplicia,
Eia,
Summa clementia
Data me venia
Redde libertati.
6 b. Plus peccasse
quam pati timeo
Et peccati
pondus abhorreo,
Adeo,
Quod parum paveo
Nec grave censeo
Sine culpa pati.
7 a. Quibus pectus
vacet deliciis,
Satis certis
monstrat indiciis
Pallor in facie
Confecta macie,
Quae tantae gratiae
Nonnunquam exstitit.
7 b. Quod si tamen,
digne poeniteo,
Non est meum,
sed tibi debeo,
Confirma foedera,
Conserva munera,
Quae tua dextera
Jam mihi praestitit.
8 a. Longo luctu
consumptis lacrimis
Dolor magnus
saevit in intimis,
Eoque miserae
plus urit spiritum,
Quo foras libere
non habet exitum.
8 b. Tu me vides
intus et deforis,
Tibi patent
secreta pectoris,
Da mihi requiem,
Jesu piissime,
Et leni rabiem
dolentis animae.
9 a. Pharisaeus arguit
Et profanam renuit,
Quem peccatrix tangit;
9 b. Sed qui ream reprobat,
Cur non magis adprobat,
Quod reatum plangit.
10 a. Cur mundatus
a lepra corporis
Mihi morbum
sanari pectoris
Indignatur ?
10 b. An non audit,
quod ei dicitur,
Quod ab ea,
cui plus dimittitur,
Plus amatur?
lla. Aequo libramine
Penset cum crimine
Poenitentis votum;
11b. Non est in scelere,
Qui vult corrigere,
Quod commisit, tolum.
12 a. Vulneris immodicum
Sentio dolorem,
Aegra quaero medicum,
Rea salvatorem.
12 b. Sana morbum vulneris,
Medicina vitae,
Et, pro quibus posceris,
Crimina dimitte.
13 a. Jesu, fave supplici
Voto poenitentis,
Nec me sinas affici
Poenis in tormentis.
13 b. Non me tradas inferi
Poenis pro peccatis,
Sed clementer aperi
Sinum pietatis.
14 a. Pelle metum,
Tolle letum,
Terge fletum
Placatus precibus,
14 b. Fac me laetam
Et quietam,
Pone metam
Tantis doloribus.