193.

De Vitiis Curialium.

1. Rimatus omnes curias,
Magnas, parvas et medias,
Episcopales, regias,
Curiarum incurias
Multiformes et varias

Dum video,

Irrideo,

Nec ideo,

A curiis abstineo,

Sed ipsas semper adeo
Rimatus omnes curias.
2. In curiis sublimibus,
In ipsis curialibus
Non est locus virtutibus,
Omnes putrescunt sordibus,
Pusilli cum majoribus

In curia;

Malitia

Palatia

Obsidet tamquam propria,

Virtuti praesunt vitia
In curiis sublimibus.

3. Sublime tenent solium
Diplois adulantium,
Jugis scissura cordium,
Rancor, livor et odium,
Spes, ira, timor, gaudium

Et alia

Flagitia

Tam varia

Tamque detestabilia,

Et si quae sunt similia,
Sublime tenent solium.
4. Vitiis dudum deditus
Et curiis implicitus,
Dum curiarum aditus
Harumque graves exitus,
Et quod casus sit subitus

De medio,

Concipio,

Deficio,

Cognito quoque vitio

Vitium nec effugio
Vitiis dudum deditus.

5. Ejectum te reperies
Forsan in die septies,
Ubi tamen tu nescies,
Nec, ut surgas, adjicies;
Nam omnes in te senties

Irruere

Cum pondere,

Qui prospere

Vitam ducis in vespere,

Jam lucis orto sidere,
Ejectum te reperies.