191.

De Stabilitate.

1. Coelum non animum

Mutat stabilitas,
Firmans id optimum,

Quod mentis firmitas
Vovet cum animi

Tamen indicio,
Nam si turpissimi

Voti consilio
Vis scelus imprimi

Facto nefario,
Debet haec perimi

Facta promissio.
2. Non erat stabilis

Gradus, qui cecidit,
Pes ejus labilis

Domus, quae occidit;
Hinc tu considera,

Quid agi censeas,
Dum res est libera,

Hic sta, ne jaceas;
Prius delibera,

Quod factum subeas,
Ne die postera

Sero poeniteas.

3. Factum dimidium

Habet, qui coeperit,
Coeptum negotium

Si non omiserit,
Non tantum deditus

Circa principia,
Verum sollicitus

Pro finis gloria;
Nam rerum exitus

Librat industria,
Subit introitus

Praeceps in curia.
4. Coronat militem

Finis, non proelium,
Dat hoc ancipitem

Metam, is bravium;
Iste quod tribuit,

Dictat stabilitas,
Istud quod metuit,

Inducit levitas 5
Nam formam annuit

Mentis integritas,
Quam dari respuit

Vaga mobilitas.

5. Mutet cnm Protheo

Figuram levitas,
Assumit ideo

Formas integritas,
Vultum constantia

Conservans intimum,
Alpha principia

Et O novissimum,
Flectens fit media

Dans finem optimum,
Mutans in varia

Coelum et animum.