Exhortatio ad Poenitentiam.
154.

3. Si vocatus ad nuptias,
Advenias

Sine veste nuptiali,
A curia regali
Expelleris,

Et obviam si veneris
Sponso lampade vacua,
Es quasi virgo fatua.
Ergo vide, ne dormias,
Sed vigilans aperias
Domino, cum pulsaverit;
Beatus, quem invenerit
Vigilantem, cum venerit.

1. Ad cor tuum convertere,

Conditionis miserae

Homo, cur spernis vivere?
Cur dedicas te vitiis,
Cur indulges malitiis,

Cur excessus non corrigis

Nec gressus tuos dirigis
In semitis justitiae,
Sed contra te quotidie

Iram Dei exasperas?
In te succidi metue
Ficus radices fatue,

Cum fructus nullos afferas.

2. O conditio misera,
Considera, quam aspera
Sit haec vita, mors altera

Quae sic immutat statum I

Cur non purgas reatum
Sine mora,
Cum sit hora

Tibi mortis incognita,
Et in vita caritas,
Quae non proficit,
Prorsus aret et deficit
Nec efficit

Beatum.