173.

2. Omnia sub peccato

Clausit Adae meritum,
Dum pronior in vetitum

Non paruit mandato,

De statu trabeate

Nos dedit in interitum,

De morsu venenato

Fel inhaesit palato;

Per hoc culpae dispendium

In vitium
Nascentium translato

Mortis amarae poculum

In saeculum

Transfunditur,

Nil cui dulce, bibitur
De vase vitiato.

1. Veritas veritatum,

Via, vita, veritas,

Per veritatis semitas
Eliminans peccatum,
Te verbum incarnatum

Clamant fides, spes, caritas,
Tu primae pacis statum
Reformans post peccatum.
Tu post carnis delicias
Das gratias,

Ut facias beatum.
O quam mira potentia,
Quam regia
Vox principis,
Cum aegrotanti praecipis:

Surge, tolle grabbatum.

3. Spiritus veritatis,

Spiritus consilii

Modo poenam supplicii
Non reddit pro peccatis,
Ut timor castitatis

Quo reverenter filii
Castiget in praelatis
Fermentum vetustatis.
Sed quando sponsus venerit,
Invenerit,

Quid faciet ingratis?
Non hic poenam abstulit,
Cum distulit,
Ad victimam
Sed nunc impinguat animam

Adeps iniquitatis.

Qui virtutem sequitur, beatus est.

1. Beatus, qui non abiit
In malorum consilio,
Peccatorum in invio
Nec stetit nec appetiit

Cathedram pestilentiae.
Beatus, qui non sequitur;
Quae fluunt stare nescia,
Quae non sunt permanentia,
Nec ambit nec amplectitur
Instinctu vanae gloriae.
R O felix, quem non cruciat,
Nec mordet nec angustiat
Stimulus avaritiae,
Nec fax uret invidiae.

2. Beatus, quem calcaneus
Non premit poenitentiae,
Beatus, conscientiae
Quem non pungit aculeus,

Nec turbantmentis proelia;
Beatus, qui se noverit
Dono coelestis gratiae
Neque vento superbiae
Supra se raptus fuerit

Sibi postponens omnia.

3. Beatus, qui in prosperis
Mentem non exaltaverit,
Nec se nimis artaverit
Rebus artatus asperis,

Vincens in patientia;
Beatus; qui pauperibus
Sua diffundens animum
Non clausit erga proximum,
Se natum credit omnibus,
Insignitum clementia.
R O felix, quem non cruciat,
Nec mordet nec angustiat
Stimulus avaritiae,
Nec fax uret invidiae.

4. Beatus, qui contempserit
Caduca mundi gaudia,
Adspirans ad coelestia
Et pati praeelegerit

Dolores et angustias;
Beatus, cui divinitus
Infuso rore gratiae
Faecem fugit luxuriae,
Magister carnis spiritus

.........

5. Beatus, qui in patriam
Fixo mentis acumine

.........

Mundanam spernit gloriam

Et marcescentem flosculum;
Beatus, qui transierit
Ab hac valle miseriae
Et ad verum justitiae
Solem translatus fuerit,

Vivet enim in saeculum.