233.

3. Urbs sacrata coelitus,

adamata superis,
Regis tabernaculum,

templum arcae foederis,
Hospitale pauperum

et asylum miseris,
Non timebis aliquid,

dum in ea manseris.

1. Nomen a solemnibus

traxit Solemniacum,
Solemnizent igitur

omnes praeter monachum,
Qui sibi virilia

resecavit serra cum,
Hic illum excipimus

quasi daemoniacum,
Ipse solus lugeat

reus apud Aeacum.
Exsultemus et laetemur,

Canticum laetitiae,
Ac reddamus, quas debemus,

Laudes regi gloriae,
Qui salvavit urbem David

A paganis hodie.
R Festum agitur,
Dies recolitur,
In qua Dagon frangitur
Et Amalec vincitur,
Natus Agar pellitur,
Jerusalem eripitur,
Christianis redditur,
Diem colamus igitur.

2. Haec urbs nobilissima

prima regem habuit,
In hac urbe maxima

Domino complacuit,
In hac propter hominem

crucifigi voluit,
Hic super apostolos

spiritus intonuit.

Urbs insignis, ad quam ignis
Venit annis singulis,

Quo monstratur, quod amatur
Omnibus in saeculis,

Honoranda, frequentanda
Regibus in populis.
R Festum agitur,

Dies recolitur,

In qua Dagon frangitur

Et Amalec vincitur,

Natus Agar pellitur,

Jerusalem eripitur,

Christianis reciditur,

Diem colamus igitur.

Tanta lucis claritate
Superatur sol et luna,

Tanta vicit sanctitate

Omnes urbes haec urbs una,

Non elegit frustra locum
Gebusaeus Areuna.