De s. Guillelmo Bituricensi.
240.

1. O felix Bituria,

Caput Aquitaniae,
In qua viget gloria,

Lux et splendor Galliae,
In qua splendet gratia,

Christi regis gloriae,
Qui sua clementia

Providit ecclesiae.

2. In te viget incliti

Pastoris potentia,
Qui sancti paracliti

Semper plenus gratia
Gregis sibi subditi

Corripit vestigia,
Pro mercede meriti

Regnat in coelestia.

3. Per hunc mors conteritur,

Premitur natura,
Dum lux caecis redditur,

Dum lucent obscura,
Dum actus ingreditur,

Perdit sua jura,
Quod Deus prosequitur,

Melior natura.

4. Poenas hic sustinuit,

Ne poenas incurreret,
Sibi mortem intulit,

Mortem ut effugeret;
Eum mundo abstulit,

Ut in mundo viveret,
Mundus carnem domuit,

Ne carni subcumberet.

5. Mundus hic a crimine

Vixit et in mundo,
Honores a limine

Salutavit, mundo
Corde vixit, munere

Mundus, in profundo
Non submersus remige

Christi fuit. Fundo
Tibi preces, inclite,

Pro me funde Christo,
Ut sub recto tramite

Cursu curram isto.