178.
De sponsa cum sponso quiescente.

5. Ergo tabesce, invide

Hostis, nil curat sponsa,
Sub umbra sponsi placide
Quiescit jam absconsa.

1. Cur livet hostis impius,

Quod sponsus amat sponsam ?
In vini cellam castius
Induxit hanc abconsam.

2. Sub umbra sponsi sedula
Secure requiescit,
Nec gravia pericula
Haec hostis pertimescit.

3. Et caritatem ordinat

In sponsa sponsus veram,
Quam duplicem determinat
Semper servare meram.
4. Vult ergo sponsa floribus
Et malis constipari,
Robustis et debilibus
Desiderans ornari.