238.
De clavo Christi.

1. Clavis clavo retunditur,
Dum peccatorum meritis
Christi clavus remittitur,
Amissum frustra quaeritis
Cum planctibus hypocritis,
Si pro culparum debitis
Mens, quasi clavis visitis,
Dolore non compungitur.

2. Clavis figens tentorium
Gallicanae militiae,
Tam regalis ecclesiae
Quam regni firmans solium,
Mystici damni specie
Signans prioris gloriae,
Prioris excellentiae
Dissolvendum fastigium.

3. Quid est, quod diu latuit
Et laticem exhibuit
Christus die parasceves?
Sic in die, qua doluit,
Te condolere monuit,
Amissum dum restituit,
Gaudio fletum miscuit,
Ut sic dolorem releves.