145.

2. Quid igitur
Aura te popularis,

Quid dignitas,

Quid generositas

Extulerit,
Ut gravius labaris?

In laqueos,

Quos tendis, laberis
Dum crapulis

scortisque traheris
Et luxibus

opum, quas congeris
Illicite,

miser, immoreris.

3. Dum effugis

fecundam paupertatem,
Prae ceteris
Ditari niteris,
Sed laberis

In summam egestatem,
Cum opibus

mavis diffluere,
Quam modicis

honeste vivere,
Quod quaestibus

foedis efficere,
Dum satagis

amans distrahere
Vel autumans

tibi sufficere.

4. His moriens

Christo sed vivis mundo,
Non proficis,
Sed deficis,
Qui proximi

casu strides secundo,
Reatibus

indignum afficis
Et salibus

amaris inficis,
Cui detrahis,

quem fictis allicis
Blanditiis

vultuque simplicis,
Huic balneum

moeroris conficis.

5. Dum diffluis

Hac labe labiorum,
Dum solito
Sordescis, subito
Adveniet

Ille sanctus sanctorum,
Qui duplices

linguas disjiciet,
A paleis

grana dejiciet
Et steriles

plantas effodiet,
Ha, miserum

te nnnc excipiet
Et debitis

poenis te puniet.
R Ha, moriens vita,
Luxu sopita,
Nos inficis

fellitis condita.