De circumspectione in dandis numeribus.
228.

1. Debet se circumspicere
Dator in dando munere,
Quis, quid, cui det et qualiter,
Ut cunctis liberaliter
Fiat, sed modis variis,
Plus istis, minus aliis,
Pro meritorum pondere

Sit aequus inaequaliter,
In dandis beneficiis
Nihil agens praepostere.

2. Quid juvat gutta minima
Stillans de nube maxima?
Si quis scintillam adjicit,
Rogo quid, rogo, proficit?
Nec obest, cum subtrahitur,
Nec prodest cum adjicitur Tua potestas maxima,

Si promissa non perficit,
Nibil egisse creditur,
Sed primum probant ultima.

3. Accepta facit munera
Largitoris mens libera,
... considerat
Ut gratum minus offerat,
Quod secus nequit fieri,
Nisi mens instet operi
Extra probante dextera,

Quod virtus intus generat,
Et ne mora sit oneri
Sibimet dicit: propera.

4. Grata venit celeritas,
Ubi dispensat largitas,
Quae circa beneficium
Mentis gerit indicium,
Cujus favorem praedicat,
Qui velle vultus indicat.
Has dandi servat semitas

Largitatis officium'';
''Qui secus agit claudicat,
Nec est in eo veritas.