155.

1. Excutere de pulvere,

Dum opus est remedio,
Qui turpiter et temere

Jaces in sterquilinio;
Surge, curre pro bravio,
Dum potes apprehendere,

Viam quaerens in invio
Malorum reminiscere.
Ad patriam revertere,

Cum poenitente filio.

2. Homo vilis materiae,

Surge de mortis tumulo,
Dum spes est adhuc veniae,

Te subtrahe periculo;

Metire cordis oculo
Tuae statum miseriae,

Qui totus est in pendulo
Et langueat quotidie,
Fides jacens extrarie,

Quia caret cubiculo.

3. Ne vasa contumeliae
Reprobentur a figulo,

Dum sub obscura specie
Videmus ut in speculo,
Iu hoc vitae curriculo

Mundemur multifarie,
Sed in cordis latibulo

De sinibus scientiae

Procedat fumus hostiae,
Ne fiat coram populo.