177.
Canticum sponsae depromtum ex Cantico canticorum.

1. Cum sponsa sponsum quaeritat
Percussa vulnere
Amoris, alte clamitat

Timens deficere:
Adjuro vos, o filiae

Jerusalem praecarae,
Sponso dilecto nimie
Velitis nuntiare,
Quod zelo langueo.
R Respondent simul natae:
Dic nobis, petimus,
De sponsi qualitate,
Et tecum quaerimus
Affectu igneo.

2. Fert sponsa: sponsus candidus
Exstat et rubeus,
Ex mille solus splendidus

Vertexque aureus,
Nam Dei hic est filius

Carens naevo peccati,
Sed passione rubeus,
Uramur ne damnati
Igne tartareo.

3. Corvinus nigret crinibus
Ut palmae foliis,
Columbae sed luminibus

Ornatur lacteis,
Fluenta juxta maxima,

Nam humilis pacator,
Ut palma floret optima,
Et simplex praedicator
Nitet coram eo.
R Respondent simul natae:
Dic nobis, petimus,
De sponsi qualitate,
Et tecum quaerimus
Affectu igneo.

4. Dilectus, quem sic quaerito,
Talis est, filiae,
Num ipsum amo merito

In tali specie?
Euge, hic est carissimus,

Verus meus amicus,
Non quaerens hunc stultissimus
Est totus et iniquus,
Reus supplicio.