151.

1. Scribere proposui

de contemptu mundano,
Ut degentes saeculi

Non mulcentur inano,
Jam est hora surgere

A somno mortis pravo.
Ad mortem festinamus,
Peccare desistamus.

2. Vita brevis breviter

in brevi finietur,
Mors venit velociter,

quae neminem veretur,
Omnia mors perimit

et nulli miseretur.
Ad mortem festinamus,

Peccare desistamus.

3. Nisi conversus fueris
Et sicut puer factus

Et vitam mutaveris
In meliores actus,

Intrare non poteris
Regnum Dei beatus.

Ad mortem festinamus,

Peccare desistamus.

4. Tuba cum sonuerit,
dies erit extrema,

Et judex advenerit,
Vocabit sempiterna

Electos in patria,
praescitos ad inferna.

Ad mortem festinamus,

Peccare desistamus.

9. Alma virgo virginum,
in coelis coronata,

Apud tuum filium
sis nobis advocata

Et post hoc exsilium
occurrens advocata.

Ad mortem festinamus,

Peccare desistamus.

5. Quam felices fuerint,

qui cum Christo regnabunt!
Facie ad facie

sic eum spectabunt,
Sanctus, sanctus Dominus

Sabaoth, conclamabunt.
Ad mortem festinamus,
Peccare desistamus.
6. Et quam tristes fuerint,

qui aeterne peribunt I
Poenae non deficient,

non propter has obibunt,
Heu, heu, heu, miserrimi,

nunquam inde exibunt.
Ad mortem festinamus,
Peccare desistamus.

7. Cuncti reges saeculi

et in mundo magnates
Advertant et clerici

omnesque potestates,
Fiant velut parvuli,

dimittant vanitates.
Ad mortem festinamus,
Peccare desistamus.
8. Heu, fratres carissimi,

si digne contemplemus
Passionem Domini

amare et si fiemus,
Ut pupillam oculi

servabit, ne peccemus.
Ad mortem festinamus,
Peccare desistamus.