157.

1. Nitimur in vetitum

Et negata cupimus,
Carne contra spiritum

Luctante succumbimus,
Redimus ad vomitum

Et retro respicimus,
Quod erat abolitum,

Libro mortis scribimus,
In pejorem exitum

Error est novissimus.

2. Qui plangit nec deserit

Majori se subjicit,
Ut qui, quod promiserit,

In solvendo deficit,
Ut qui plantas inserit,

Transferens nil proficit,
Sic, qui mente conterit

Et promissum abjicit,
Ut mater, quae peperit,

Et partum interficit.

3. Sera parsimonia

Est in fundo loculi,
Sera poenitentia,

Cum clauduntur oculi,
Talis est ut vitia

Fatentis latrunculi,
Cum instant stipendia

Timore patibuli,
Quaerit male conscia

Mens fugam latibuli.

4. Virgines introitum

Sero quaerunt fatuae,
Clauduntur post perditum

Equum sero januae,
Festines ad exitum,

Praeveniri metue,
In inferno positum

Tamquam oves pascuae
Tritum et commolitum

Mors pascet assidue.

5. Quid ergo, miserrime,

Quid dices, quid facies,
Censetur, cum ultime

Venerit illa dies,
Cum paschalis victimae

Vulnera conspicies
Tunc inanes lacrimae,

Tunc nihil proficies,
Passiones animae

Foetor, ignis, glacies.