Contra eos, qui pastorali officio male funguntur.
303.

1. Deduc, Sion, uberrimas
Velut torrentem lacrimas,
Nam qui pro tuis patribus
Nati sunt tibi filii,
Quorum dedisti manibus

Tui sceptrum imperii,
Fures et furum socii
Turbato rerum ordine
Abutuntur regimine
Pastoralis officii.

Columbas evertere.

2. Ad corpas infirmitas
Capitis descendit,
Singulosque gravitas

Artus apprehendit,
Refrigescit caritas

Nec jam se extendit
Ad amorem proximi,
Nam videmus opprimi

Pupillum a potente,
Nec est qui salvum faciat
Vel qui justum eripiat

Ab impio premente.

3. Vide, Deus ultionum,
Vide videns omnia,

Quod spelunca vispilonum
Facta est ecclesia,

Quod in templum Salomonis

Venit princeps Babylonis
Et excelsum sibi thronum

Posuit in medio;

Sed arrepto gladio

Scelus hoc ulciscere,
Veni, judex gentium,
Cathedras vendentium