244.

De Guillelmo Eliensi.

la. Divina providentia
Rectoris in absentia
Tuo praesentat, Anglia,

Guilermum patrocinio,
Rector et auctor gloriae
Vim multiformis gratiae
Multiformis potentiae

Declarat exercitio.

lb. Quem polo terra providet,
Et terrac polus invidet,
Cunctorum, quibus praesidet,

Semper metitur exitus.
Helias, hic si viveret,
Helisaeum eligeret,
In quo duplo transfunderet
Suae virtutis spiritus.

2a. In hora sacri canonis

Cum soli Deo loquitur,
Tot lacrimarum rivulis,

Tanto sudore spargitur,
Quod in baptismo duplici

Renovatur, renascitur,
Et ut digne capiti

Membrum uniatur,
Hostiam dum immolat,

Vivus immolatur.

2b. En sua noster Simeon

Consummat desideria,
Revelat nostrae fidei

Typum rei scientia,
Visu carnali fruitur

Vera Christi praesentia,
Cujus prece Moysi

Dominus placatur,
Pax servatur Israel,

Amalech fugatur.

3a. Post mensam dominicam
Translatus ad publicam,
Condescendit omnium
Votis commensalium,
Plusque dulciloquio
Quam ciborum pretio
Reficit et ferculis
Alteram, sic singulis
Praestat condimentum.

3b. Celebrato prandio,
Quas indulget otio,
Breves sunt induciae,
Tam mente quam facie
Nunc gravi, nunc hilari
Sic Deo, sic Caesari
Pariter obsequitur,
Quod utrique redditur
Foenebre talentum.