Caput IV.

Qualis viduarum vita esse debeat, patefacit exemplo Annae: quam in singulis suis aetatibus, castitatis specimen edidisse demonstrat. Triplicem ex his astruit ejusdem virtutis gradum esse, quos gradus Ecclesia omnes amplectitur, nec non singulis exempla in Maria, 0241B in Anna atque in Susanna proponit. Addit tamen aliis duobus praestare statum virginitatis, viduae autem curam servandae famae majorem esse oportere.

21. Docuit igitur Scriptura quantam collatio conferat gratiam, quantum etiam sit munus divinae benedictionis in viduis. Quibus quoniam honorificentia a Deo tanta confertur, est advertere qualis debeat vita competere; docet enim Anna quales deceat esse viduas, quae immaturo mariti obitu destituta, maturae tamen adoream laudis invenit: non minus religionis officio, quam studio castitatis intenta. Vidua, inquit, octoginta et quatuor annorum, vidua quae non discederet de templo, vidua quae jejuniis et 0241C obsecrationibus die ac nocte serviret (Luc. II, 36, 37) .

22. Vides qualis vidua praedicetur, unius viri uxor, aetatis quoque jam probata processu, vivida religioni, et effeta jam corpore: cui diversorium in templo, colloquium in prece, vita in jejunio: quae dierum noctiumque temporibus indefessae devotionis obsequio, cum corporis agnosceret senectutem, pietatis tamen nesciret aetatem. Sic instituitur a juventute vidua, sic praedicatur 192 in senectute veterana: quae viduitatem non occasione temporis, non imbecillitate corporis, sed virtutis magnanimitate servaverit. Etenim cum dicit septem annis eam cum viro fuisse a virginitate sua, ab adolescentiae utique studiis inchoata praedicat subsidia senectutis.

0241D 23. Docemur itaque triplicem castitatis esse virtutem: unam conjugalem, aliam viduitatis, tertiam virginitatis; non enim aliam sic praedicamus, ut excludamus alias. Suis quibusque professionibus ista 0242A conducunt. In hoc Ecclesiae est opulens disciplina, quod quos praeferat, habet: quos rejiciat, non habet; atque utinam habere numquam possit! Ita igitur virginitatem praedicavimus, ut viduas non rejiceremus: ita viduas honoramus, ut suus honos conjugio reservetur. Non nostra hoc praecepta, sed divina testimonia docent.

24. Reminiscamur itaque quemadmodum Maria, quemadmodum Anna, quemadmodum Susanna laudentur. Sed quoniam non laudes earum tantummodo praedicandae sunt, sed disciplinae etiam sunt sequendae, reminiscamur ubi Susanna (Dan. XIII, 7) , ubi Anna (Luc. II, 38) , ubi Maria (Luc. I, 28) sint repertae: et advertamus quemadmodum singulae aptis laudibus praedicentur, et ubinam commorentur: 0242B nupta in paradiso, vidua in templo, virgo in secreto.

25. Sed in illis tardior fructus, in virgine maturior: illas senectus probat, virginitas laus aetatis est; nec adjumenta quaerit annorum, quae omnium est fructus aetatum. Adolescentiam decet, juventutem ornat, amplificat senectutem: omnique aevo habet justitiae suae canos, maturitatem gravitatis, velamen pudoris, quae devotionem non impediat, religionem augeat. Advertimus enim ex sequentibus quia quotannis in die solemni Paschae sancta Maria cum Joseph Hierusalem petebat (Luc. II, 41) . Ubique impigra devotio, ubique assiduus Virgini comes pudoris adjungitur. Nec inflatur Domini mater, quasi secura de meritis: sed quo meritum magis agnovit, eo votum 0242C uberius exsolvit, officium copiosius detulit, munus religiosius vexit, mysticum tempus implevit.

26. Quanto igitur vos magis convenit intentas esse studio castitatis, ne locum sinistrae relinquatis opinioni, quae pudicitiae testimonium in solis habetis moribus! Virgo enim, licet in ea quoque major sit morum praerogativa quam corporis, calumniam tamen integritate carnis abjurat; vidua, quae probandae subsidium virginitatis amiserit, non in voce obstetricis, sed in suis moribus habet castitatis examen. Docuit igitur Scriptura quam attentus viduae esse debeat et religiosus affectus.