Caput IX.

Earum quae dictitarent, sibi melius fore si laetis successibus abundarent, objectioni occurrit, ostendens e sacris litteris subsidia viduis in filiis generisque 0250B suppetere: quod postquam exemplo socrus Simonis confirmatum est, eos hortatur ut ad Apostolos tamquam ad proximos atque affines confugiant; ubi pulcherrime de sanctorum invocatione disserit. Postea querimoniis quibusdam de solitudine ac patrimonii conservandi necessitate refutatis, indecentissimum esse demonstrat viduam cui filiae jam nubiles aut jam nuptae sint, adhuc nubere.

52. Didicistis igitur, viduae, subsidio vos non egere naturae, et posse salubritatem tenere consilii: nec domestico indigere praesidio, quae etiam publicae potestis apicem potentiae vindicare.

53. Sed fortasse dicit aliqua, ei tolerabilem 200 viduitatem cui profluant res secundae: adversis 0250C vero viduas cito frangi, facile succumbere. De quo etsi, ipso doceamur usu, laeta viduis lubrica magis esse quam seria; tamen Scripturarum instruimur exemplis (I Tim. V, 16) , infirmitatibus quoque viduarum non deesse solere subsidia: faciliusque quam caeteris divina atque humana suppetere, si bene filios instituant, generos legant. Denique cum socrus Simonis magnis febribus detineretur, Petrus et Andreas rogaverunt Deum pro ea: Et stans super illam, imperavit febri, et remisit illam, et continuo surgens ministrabat illis (Luc. IV, 38, 39) .

54. Magnis, inquit, tenebatur febribus, et rogaverunt illum pro ea. Et tu habes proximos, qui pro te supplicent. Habes apostolos proximos, habes martyres proximos, si in ipsa martyribus devotionis 0250D societate, misericordiae quoque muneribus appropinques, proximus est enim qui misericordiam facit. Fac et tu misericordiam, et eris Petro proxima (Luc. X, 37) . Non sanguinis necessitudo, sed virtutis cognatio facit proximos; quia non in carne ambulamus, 0251A sed in spiritu. Ama ergo propinquitatem Petri, affinitatem Andreae; ut pro te rogent, et recedant cupiditates tuae. Verbo Dei pulsata surges illico, quae in terris jacebas, ut Christo ministres. Nostra enim conversatio in coelis est, unde et Salvatorem exspectamus Dominum Jesum (Phil. III, 20) . Nemo enim jacens Christo ministrat. Ministra pauperi, et ministrasti Christo: Quod enim uni horum fecistis, mihi, inquit, fecistis (Matth. XXV, 40) . Habetis ergo, viduae, auxilium, si tales vobis generos, posteritati vestrae patronos, tales proximos eligatis.

55. Ergo rogaverunt pro vidua Petrus et Andreas. Utinam exsistat aliquis qui tam cito possit rogare pro nobis, vel certe isti qui pro socru rogant, Petrus, et Andreas frater ejus; tunc enim pro affine poterant, 0251B nunc jam possunt pro nobis, et pro omnibus impetrare. Videtis enim quod magno peccato obnoxia, minus idonea sit quae pro se precetur, certe quae pro se impetret. Adhibeat igitur ad medicum alios precatores. Aegri enim nisi ad eos aliorum precibus medicus fuerit invitatus, pro se rogare non possunt. Infirma est caro, mens aegra est, et peccatorum vinculis impedita, ad medici illius sedem debile non potest explicare vestigium. Obsecrandi sunt angeli pro nobis, qui nobis ad praesidium dati sunt: martyres obsecrandi, quorum videmur nobis quodam corporis pignore patrocinium vindicare. Possunt pro peccatis rogare nostris, qui proprio sanguine, etiam si qua habuerunt peccata, laverunt; isti enim sunt Dei martyres, nostri praesules, speculatores 0251C vitae actuumque nostrorum. Non erubescamus eos intercessores nostrae infirmitatis adhibere, quia ipsi infirmitates corporis, etiam cum vincerent, cognoverunt.

56. Invenit ergo Petri socrus qui pro se rogarent. Et tu, vidua, invenis qui pro te supplicent: 201 si quasi vere vidua et desolata in Deum speres, instes obsecrationibus, insistas orationibus, afficias corpus tuum quasi quotidie moriens, ut moriendo reviviscas: fugias delicias, ut etiam aegra saneris: Nam quae in deliciis est, vivens mortua est (I Tim. V, 5, 6) .

57. Sublata est tibi causa nubendi, habes qui pro te intercedant; ne dixeris: Destituta sum. Querela nupturae est. Ne dixeris: Sola ego sum. Castitas 0251D solitudinem quaerit: pudica secretum, impudica conventum. Sed negotium habes: habes et intercessorem. Adversarium vereris: apud judicem pro te Dominus intervenit dicens: Judicate pupillo, et justificate viduam (Esai. I, 17) .

0252A 58. Sed et patrimonium vis tueri. Majus pudoris est patrimonium, quod melius regit vidua quam nupta. Servus peccavit. Ignosce; melius est enim alterius culpam feras, quam tuam prodas. Sed vis nubere. Licet. Non habet crimen simplex voluntas. Causam non quaero: cur fingitur? Si honestam putas, fatere: si incongruam, sile. Ne accuses Deum, ne accuses propinquos, quod praesidia tibi desint; utinam non desit voluntas! Nec te consulere liberis dicas, quibus matrem eripis.

59. Est etiam quod facultate licet, et aetate non licet. Cur maternae parantur nuptiae inter nuptias filiarum, et plerumque post nuptias? Cur adulta filia discit prius sponsum matris quam suum crubescere? Suasimus, fateor, ut vestem mutares, non ut flammeum 0252B sumeres: ut a sepulcro recederes, non ut thalamum praeparares. Quid sibi vult nova nupta, post generos? Quam indecorum est juniores habere liberos, quam nepotes!