Caput XIX.

Hortatur virgines, ut subeant retia sapientiae, id est regnum coelorum, quo ducere jubetur Petrus. Alia ejusdem praecepti datur acceptio, ut cor viri per altum intelligamus atque Ecclesiam: mox proponitur et tertia de ipso Christo; unde et respondet idem 0297D apostolus incassum per noctem se laborasse. Quomodo etiamnum eadem Christus ac Petrus dicant. 0298A Denique subjungitur exhortatio ut si pretium quod Christo debemus, totum solvere minus liceat, saltem nos ejus beneficio non indignos exhibeamus; ne queratur frustra sanguinem se profudisse, ac locum subiisse corruptionis.

120. Intrate igitur, filiae, in apostolorum retia, quae non hominis auctoritate, sed Dei voce laxantur; rete enim sapientiae spiritalis atque doctrinae regnum coelorum est, quia scriptum est: Simile est regnum coelorum reti misso in mare (Matth. XIII, 47) .

121. Audistis hodie dicentem Dominum Jesum Simoni: Duc in altum, et laxate retia vestra in capturam (Luc. V, 4) . Ante non ducebat in altum Petrus, quando piscabatur in stagno. Etsi mare erat, 0298B altum non erat (Ibid., 5) ; altum mare Scriptura nescit. Quid ergo sit altum, accipe: Aqua alta consilium in corde viri (Prov. XVIII, 4) ; Altum cor vir est, ubi nihil vadosum est. Duc ergo in altum disputationis tuae fideique remigium, duc in cor viri. Per parabolam hic vocat ad Ecclesiam Petrum, quem secundum Matthaeum simplici vocavit sermone dicens: Venite, et faciam vos piscatores hominum (Matth. IV, 19) .

122. Est et aliud mysterium: Duc in altum; quia ante in arena erat, quando in Synagoga erat. Alta non erat aqua Judaeae. Denique Samaritana et puteum altum putabat dicens: Et puteus altus est, unde mihi dare habes aquam vivam (Joan. IV, 11) ? Non ergo ducere in altum poterat, quando cum 0298C Judaeis credebat, qui etiam de puteo aquam haurire non poterant. Ideo dicitur Petro: Duc in altum, hoc est, duc ad Christum; altus est enim Christus, de quo dicitur ad Joannem a Patre: Et tu, puer, propheta Altissimi vocaberis (Luc. I, 76) . Duc ergo ad Christum. Et bene altum, in quo est altitudo divitiarum sapientiae et scientiae Dei (Rom. XI, 33) . Duc in altum; qui altus super altum custodit, et exaltat.

123. Ibi ergo altae aquae, ubi Christus est, hoc est, fides. Altae aquae, quae timent Dominum, quales illae: Viderunt te aquae, Deus, viderunt te 244 aquae, et timuerunt (Psal. LXXVI, 17) . Apud Judaeos aqua alta non erat, quia non erat in corde viri. Ideoque Dominus ait: Populus hic labiis me honorat, 0298D cor autem eorum longe est a me (Matth. XIV, 8) . In corde amat esse Christus: Sicut enim fuit Jonas in 0299A venire ceti tribus diebus et tribus noctibus; sic erit et Filius hominis in corde terrae tribus diebus et tribus noctibus (Matth. XXII, 40) .

124. Denique ut scias quia de fide dicit: Duc in altum; ait Petrus: Praeceptor, per totam noctem laborantes nihil cepimus, sed in verbo tuo laxabo retia (Luc. V, 5) . Noctem habebat Petrus, antequam Christum videret. Nondum enim ei venerat dies; quia veram non viderat lucem. Synagoga nox est, dies Ecclesia est. Unde et Paulus dicit: Nox praecessit, dies autem appropinquavit (Rom. XIII, 12) . Bona lux, quae perfidiae excussit caliginem, fidei diem fecit. Dies factus est Petrus, dies Paulus, ideoque hodie natali eorum Spiritus sanctus increpuit dicens: Dies diei eructat verbum (Psal. XVIII, 3) , hoc 0299B est, ex intimo thesauro cordis fidem praedicant Christi. Et bonus uterque dies, qui nobis verum lumen evomuit.

125. Haec in Evangelio legimus. Et fortasse in coelo hodie de nobis Christi et Petri iste sit sermo. Quotidie Piscatur Petrus, quotidie ei dicit Dominus: Duc in altum. Videor mihi audire dicentem Petrum: Praeceptor, per totam noctem laborantes nihil cepimus. Nox fuit, pauciores ad vigilias convenerunt. Laborat in nobis Petrus, quando nostra laborat devotio: laborat et Paulus. Denique audistis dicentem hodie: Quis infirmatur, et ego non infirmor (II Cor. XI, 29) ? Nolite facere ut pro vobis laborent apostoli. Ergo dicunt ei: Per totam noctem laborantes nihil cepimus. Nullus certe de ditioribus jejunavit. 0299C Quibus hodie bene respondit Petrus: In timore hoc incolatus vestri tempore conversamini, scientes quod non corruptibilibus argento vel auro redempti estis de vana vestra conversatione paternae traditionis, sed pretioso sanguine quasi agni incontaminati et immaculati Christi Jesu (I Petr. I, 18, 19) . Non ergo aurum et argentum vos liberavit, sed probatio fidei multo pretiosior auro, quod perit.

126. Bonus servus pretium studet reparare Domino, quod pro se solutum est. Noli aurum parare, filia, noli argentum. Non divitiis istis te Christus redemit. Paratum habeto pretium. Non semper exigeris, sed semper debes. Sanguinem solvit, sanguinem debes. Ille pro te solvit, tu pro te redde. Eramus oppignorati malo creditori peccatis; contraximus 0299D chirographum culpae, poenam sanguinis debebamus: 0300A venit Dominus Jesus, suum pro nobis obtulit; sed non potes sanguinem reddere.

127. Bonus quidem servus debet pretium suum reparare Domino suo: si non potest pretium reddere, vel hoc faciat, ne pretio videatur indignus. Ergo et tu dignam te gere tali pretio; ne veniat Christus qui te mundavit, qui te redemit; 245 et si te in peccatis invenerit, dicat tibi: Quae utilitas in sanguine meo (Psal. XXIX, 10) ? Quid profecit tibi, dum descendo in corruptionem?

128. Sed ne mireris quomodo descenderit in corruptionem, cujus caro, ut alibi scriptum est (Act. II, 24 et seq.) , non vidit corruptionem. Descendit quidem in locum corruptionis, qui penetravit inferna: sed corruptionem incorruptus exclusit.