Caput XVI.

Virginibus exeundum obviam Christo, et qua ratione. Hunc quidem a matre coronatum esse; sed tamen de ipsius divinitate non ambigendum. Sumendam itaque perfectam fidem in esca illa quam paravit Jacob, et in stola quam prudens mulier contexuit, praefiguratam; 0328C ut virgo benedictiones a Christo consecuta, in homine Deum videat, immo vero Christum induat, simulque omnium ornamenta virtutum.

97. Vides quanta certamina! Sed tamen non avarus exactor praemii, cui abundavit una coelestis corona virtutis. Unde egredimini, filiae Hierusalem, sicut vos hortatur Scriptura divina in Canticis canticorum: Egredimini et videte regem Salomonem in corona, qua coronavit eum mater ejus in die sponsalium ejus, et in die jucunditatis cordis ejus (Cant. III, 11) ; quia fecit sibi, inquit, charitatem a filiabus Hierusalem, hoc est: Egredimini ex his angustiis et sollicitudinibus corporalibus, egredimini ex hac delectatione carnali, et peregrinamini de corpore, ut 0328D adesse Domino possitis; quoniam qui in carne sunt, Domino suo placere non possunt. Dicitur ergo vobis quia non estis in carne, sed in spiritu (Rom. VIII, 8, 9) , si potueritis comprehendere Salomonis veri illius pacifici charitatem, quam fecit sibi ipse; et ideo coronam accepit a matre.

98. Beata mater Hierusalem, beatus et Mariae uterus, qui tantum Dominum coronavit. Coronavit eum quando formavit: coronavit eum, quando generavit; 0329A quia etsi eum sine aliqua sui operatione formaverit (quia Spiritus sanctus supervenit in virginem; unde et ipse 271 ait: Inoperatum meum viderunt oculi tui), tamen hoc ipso quod ad omnium salutem eum concepit et peperit, coronam capiti ejus aeternae pietatis imposuit; ut per fidem credentium fieret omnis viri caput Christus. Inoperata est ergo et caro Christi, quem ut Maria virgo conciperet, inusitato quodam novoque Incarnationis mysterio, sine ulla virilis seminis admixtione, divinae gratia dispositionis, quod erat carnis, assumpsit ex Virgine, atque in illa novissimi Adam immaculati hominis membra formavit.

99. Hominem audis, sed supra hominem intellige; quia scriptum est: Non coques agnum in lacte matris 0329B suae (Exod. XXXIV, 26) . Et alibi legis: Et homo est, et quis agnoscet eum (Jerem. XVII, 9) ? Ergo non debes agnum illum, in quo plenitudo divinitatis corporaliter inhabitat (Coloss. II, 9) , conditionis humanae viribus aestimare, et majestatem incomprehensibilis potestatis degeneris cognitionis infirmitate concludere. Non enim illum perfectae fidei cibum Jacob coxit in lacte, quo Isaac pater ita est delectatus, ut ei praerogativam omnem benedictionis prophetica sobrietate conferret (Gen. XXVII, 25) . Et ideo Apostolus scripsit succum lactis tenuis cibum esse doctrinae dicens: Quia omnis qui alitur lacte, expers est verborum justitiae (Hebr. V, 13) ; parvulus enim est, perfectorum autem est solida esca.

100. Et tu ergo, filia, sume stolam illam mulieris 0329C pia operatione contextam, quae manus suas aperit pauperi, et lucerna ejus non exstinguitur in tota nocte (Prov. XXXI, 19 et seq.) : atque indue te, et hujusmodi epulas affer ad patrem, ut dicat: Quid est quod tam cito invenisti, filia (Gen. XXVII, 20 et seq.) ? laudans in tenera adhuc aetate prudentiam, piae quoque devotionis affectum. Et dicat tibi: Accede ad me, filia; odoratusque odorem vestimentorum tuorum benedicat te dicens: Ecce odor filiae meae, sicut odor agri pleni quem benedixit Dominus; et, det tibi Deus a rore coeli desuper, et ab ubertate terrae abundantiam. Atque his adjungat: Qui maledixerit tibi, maledictus erit: et qui benedixerit te, benedictus erit.

101. Hac stola indutus Jacob hominem vidit, et 0329D ab eo quasi a Domino Deo benedictionem poposcit, et appellavit locum, Visio Dei (Gen. XXXII, 26 et seq.) . Hac 0330A stola indutus vidit illam stolam Christi, de qua ait: Lavabit in vino stolam suam (Gen. XLIX, 11) . Et benedixit etiam Joseph dicens: Filius meus ampliatus Joseph, filius meus ampliatus, zelatus filius meus adolescentior, ad me revertere (Ibid., 22) , significans Dominicae resurrectionis insigne. Et addidit: Benedictio patris tui et matris tuae praevaluit super benedictiones montium manentium, et desideria collium aeternorum (Ibid., 26) , id est, super regem gratiae.

102. Hanc sume stolam, ut induas Christum, atque in ejus agnitione renoveris. Indue ergo sicut electa Dei viscera misericordiae, benignitatem, humilitatem, patientiam, modestiam, charitatem, quae est unitatis vinculum (Coloss. III, 12 et seq.) ; ut nemini quidquam debeas, nisi ut invicem sororem tuam 272 0330B diligas: nec gratiae ejus invideas, sed quo probatiorem videris, imiteris; ut sit in te pax Christi et gratia, et verbum Dei habitet in corde tuo, atque hujus mundi fugias cogitationes.

103. Semel mundo mortua, ne, quaeso, tetigeris, ne attaminaveris quae sunt istius saeculi: sed semper in psalmis et hymnis et canticis spiritalibus abducas te ab hujus saeculi conversatione, non homini, sed Deo cantans (Coloss. II, 20 et seq.) . Et sicut sancta faciebat Maria (Luc. II, 19) , conferas in corde tuo. Quasi bona quoque agnicula rumines in ore tuo praecepta divina, ut dicas et tu: Exercebor in mirabilibus tuis (Psal. CXVIII, 27) . Nec dormitet aut stillet anima tua prae taedio. Stillicidia enim ejiciunt hominem in tempore hyemali de domo sua: anima autem perfecta 0330C non stillat, in qua nulla gravioris est rima peccati; sed manet in domo sua, et inoffensae habitationis novitate laetatur et fruitur. At si aliquid forte nutaverit, dicas: Confirma me in verbis tuis (Psal. CXVIII, 28) .