Caput VIII.

Ut prolem suam, quae Deo jam a parentibus promissa erat, acrius urgeat, filiae Jephthe in implendo paterno 0351A voto obsequium refert: deinde ad filium conversa ei revocat in memoriam quemadmodum precibus a Deo fuerit impetratus, cui proinde negari non possit sine crimine. His dictis, alacritatem piae sobolis cernens in gratiarum actiones effunditur sancta mulier: cujus Ambrosius in Ecclesiam, ubi filium lectoris obeuntem munus reperit, processum narrat.

51. Considerate, filii, quid votis debeatis parentum. Aperuimus ad Deum os 291 nostrum: votum est voluntas parentum. Nos ovarimus, vos solvite. Quanta vis sit in votis parentum Jephthe Galaaditis filia vos debet docere, quae ne frustraretur oblationem paternam, etiam mortem suam obtulit. Nam cum ille sollicitus de belli periculo, vovisset ut si prosperior pugnae eventus foret, id quod regredienti 0351B domum suam primo sibi occurreret, Deo immolaret; ubi victoria potitus est, occurrit filia, laeta prae caeteris gaudio victoriae et pietatis officio. Ingemuit pater non affectus memor, sed memor voti. Quaesivit causam filia: respondit ille quid Domino promisisset. Tum illa hortata est ut promissum Deo munus impleret. Itaque incautam patris oblationem sanguine suo solvit (Judic. XI, 31 et seq.) .

52. Haec vobis communia. Tu autem, fili, quem mihi verus Helcana (I Reg. I, 1 et seq.) , id est, Dei dedit possessio, postulatus meus, petitus meus (inde enim etiam Samuel nomen accepit); tu, inquam, impetratus meus, et votivus meus, qui quomodo in uterum meum veneris, nescio (jam enim desperaveram sobolem sexus virilis), quem mihi vota mea, 0351C non aliqua solemnis coetus secreta formarunt: tu, inquam, fili, agnosce a quo donatus sis mihi. Ille tua ora plasmavit, ille tua membra distinxit, ille mea orata suscepit, cujus templo, cujus obsequio te antequam nascereris, sacravi. Non parentibus, non tibi, sed Deo natus es; cujus antequam de vulva matris exires, esse coepisti. Et omnes quidem illius sumus, sed tamen tu specialiter promissus, Domino tuo redderis; quia scriptum est: Vovete et reddite Domino Deo vestro (Ps. LXXV, 12) . Ego misera, ego 0352A indigna, et tamen quasi Anna promisi ut omnibus vitae tuae diebus ac noctibus a conspectu Domini non recedas: ego promisi, tu exsequere: Dominus sibi hostiae suae munus implebit.

53. Haec et alia pia mater: quae postquam congruentem filiorum vidit affectum, ablactatum suum uberibus gratiae spiritalis in templum Domini deducens, conversa est ad preces, et dixit: Confirmatum est cor meum in Domino: exaltatum est cornu meum in Deo meo. Dilatatum est os meum super inimicos meos, laetetur in salutari tuo; quoniam non est sanctus alius quomodo Dominus; et non est justus, quomodo Deus noster, et non est sanctus praeter te (I Reg. II, 1, 2) .

54. Ista igitur ad filios suos mater dixit, quae simul et viduitatis in se, et integritatis in liberis 0352B titulos in domum suam intulit, quasi quosdam femineos principatus. Egregia sane femina, quae sibi nihil reliquit: totum quod habuit, Deo obtulit; 292 cujus vita institutio disciplinae est, et quaedam formula castitatis bono proposito, et meliore magisterio. Exemplum enim viduitatis et virginitatis magisterium est.

55. Procedit in Ecclesiam filiarum virginum septa comitatu, domesticum decus invehens: et invenit in Ecclesia quod suum dicat, filium sacrarum lectionum oracula personantem; ut videantur sibi sorores domi discere, cum frater auditur. Mater quoque ad imitationem coelestis exempli gaudet se proficere de filio, et omnia legentis verba pio mandat affectui, et sedulo corde conservat.