Caput XIII.

Virgines de servanda in se imagine divina monet; ut a Deo ipso eruditi, alienae linguae flagellum non metuant. Hoc vero quomodo et quatenus non timendum; qua etiam ratione sibi cavendum a lingua propria? Quo loco in eam rem Susannae, Josephi, Danielis et Jobi exempla referuntur.

0361B 84. Servate et vos hanc imaginem, filiae, servate Scripturae praecepta divinae; Ut omne 300 os, inquit, obstruatur (Rom. III, 19) . Scriptum est enim: Beatus homo quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum (Psal. XCIII, 12) . Bonus Dominus erudit et docet, et plerumque arguit: sed etiam quem arguit, beatum facit; beatus enim homo quem arguit Dominus (Psal. XCIII, 12) . Et ideo increpationes ejus non refugias, quia charitatis et gratiae sunt; ipse enim percutit, et quia bonus medicus, manibus suis sanat (Deut. XXXII, 39) . Septies de necessitatibus te liberat, in septimo autem non te continget malum. In fame eripit te a morte, in pugna autem de manu ferri te exuit, a flagello linguae te abscondit 0361C (Job V, 19 et seq.) . Si enim tu nullis putaveris derogandum, alienae linguae flagella non metues.

85. Mire autem sermones maledicorum expressit dicendo linguae flagellum, cujus sonus late resultat. A quo nos separare cupiens Petrus apostolus, monet ut non reddamus malum pro malo, et maledictum pro maledicto (I Petr. III, 9) : sed magis cum maledicitur nobis, benedictionis referamus gratiam. Et ideo dicit: Cohibe linguam tuam a malo (Psal. XXXIII, 14) , tamquam linguae flagello; nec timeas verborum sonum, si munda est conscientia tua. Bonum est quidem, nullum, si fieri potest, locum obtrectationi dare: sed quia plerique non vitiis, sed virtutibus derogant; reprehendant quod laudis est, non inveniant 0361D quod erroris est.

86. Sed quod pejus est, non solum aliena lingua, sed etiam nostra flagellamur. Et haec sunt graviora verbera, cum ex multiloquio peccatum incurrimus. Et ideo custodi, virgo, vias tuas; ut non delinquas in lingua tua (Psal. XXXVIII, 2) . Et bona loqui plerumque crimen est virginis. Sed quid miraris de virgine, cum mulier in silentio jubeatur discere (I Tim. II, 11) ? Bonus est pudor quem commendant silentia.

87. Susanna periclitabatur, et tacebat (Dan. XIII, 0362A 35) ; ut melius tacito pudore loqueretur. Denique invenit verecundia defensorem, qui defenderet castitatem. De qua bene dicitur, quod eam a flagello linguae Dominus abscondit.

88. Quid de feminis dicimus? Joseph tacuit accusatus (Gen. XXXIX, 20) , ut melius eum innocentia quam lingua defenderet. Tacuit Daniel omnibus sapientior, et ora clausit leonum (Dan. XIV, 29 et seq.) . Unde pulchre sanctus David dicit: Posui, inquit, ori meo custodium, dum consistit adversum me peccator (Psal. XXXVIII, 2) .

89. Quid enim vis loqui? Vereris ne, te tacente, objecta credantur. Sed audi bonum magistrum dicentem sanctum Job: Ecce rideo opprobria, et non loquor: clamabo, et nusquam judicium (Job XIX, 7) , 0362B id est, criminator aliquis opprobria jacit? Habes quod intra te rideas, si crimen conscientia non recognoscit. Quid enim referas verba verbis? Nondum est judicium: et si clames, non appropinquat. Debentur tibi in hoc saeculo multa certamina.

90. Vicerat sanctus Job damni dolorem: vicerat, immo excluserat luctus acerbitatem in amissionibus filiorum, vicerat vulnerum asperitates: vibicibus corporis adhibentur mulieris 301 tentamenta, et ipsa non sensit. Adhuc amicorum increpationes ad certamen ei ultimum reservantur. Luctatus fuerat cum affectu patrio (Job I, 18) , luctatus cum dolore corporis et aegritudine (Job II, 7) ; oportebat eum subire etiam sermonum tentationes.