Caput VII.

Redit ad propositae difficultatis solutionem, et voluntatem affectusque humanos a Christo vere susceptos esse, ac proinde quidquid in ipso non congruit divinitati, ex eisdem oriri docet, atque ad id quod simul Deus et homo erat, referri.

52. Una ergo voluntas, ubi una operatio; in Deo enim voluntatis series operationis effectus est. Sed alia voluntas hominis, alia Dei. Denique ut scias vitam in voluntate esse hominis; quia mortem timemus: passionem autem Christi in voluntate divina; 0570C ut pateretur pro nobis: cum Petrus eum vellet a passione revocare, Dominus ait: Non sapis quae Dei sunt, sed quae sunt hominum (Matth. XVI, 23) .

53. Suscepit ergo voluntatem meam, suscepit tristitiam meam. Confidenter tristitiam nomino, quia crucem praedico. Mea est voluntas, quam suam dixit; quia ut homo suscepit tristitiam meam, ut homo locutus est; et ideo ait: Non sicut ego volo, sed sicut tu vis (Matth. XXVI, 39) . Mea est tristitia, quam meo suscepit affectu: nemo enim moriturus exsultat. Mihi compatitur, mihi tristis est, mihi dolet. Ergo pro me et in me doluit, qui pro se nihil habuit quod doleret.

54. Doles igitur, Domine Jesu, non tua, sed mea vulnera: non tuam mortem, sed nostram infirmitatem, 0570D sicut ait propheta: Quia pro nobis dolet (Esai. LIII, 4) : et nos, Domine, aestimavimus te esse in doloribus; cum tu non pro te, sed pro me doleres.

55. Et quid mirum si pro omnibus doluit, qui pro uno flevit? Quid mirum, si moriturus pro omnibus taedeat, qui Lazarum resuscitaturus illacrymat? Verum et ibi piae sororis lacrymis commovetur, quia mente humana tangebatur: et hic alto operatur 0571A affectu; ut sicut mors ejus mortem abstulit, livor ejus ulcera nostra sanavit: ita etiam moerorem nostrum moeror ejus aboleret.

56. Ut homo ergo dubitat, ut homo turbatur. Non turbatur ejus virtus, non turbatur ejus divinitas: sed turbatur anima: turbatur secundum humanae fragilitatis assumptionem. Et ideo quia suscepit animam, suscepit et animae passiones; non enim Deus eo quod Deus erat, aut turbari aut mori potuisset. Denique, Deus, Deus, inquit, meus, quare me dereliquisti (Psal. XXI, 1) ? Ut homo 481 ergo loquitur, meos circumferens metus; quod in periculis positi, a Domino deseri nos putamus. Ut homo turbatur, ut homo flet, ut homo crucifigitur.

57. Sic enim et apostolus Paulus dixit: Quia Christi 0571B carnem crucifixerunt (Galat. V, 24) . Et alibi apostolus Petrus ait: Christo passo secundum carnem (I Pet. IV, 1) . Caro igitur est passa, divinitas autem mortis libera: passioni corpus naturae humanae lege concessit; an vero mori divinitas potest, cum anima non possit? Nolite, inquit, timere eos qui corpus possunt occidere, animam autem non possunt (Matth. X, 28) . Si ergo anima occidi non potest, quomodo divinitas potest?

58. ((Alias cap. IV)) . Unde illud quod lectum est, Dominum majestatis crucifixum esse, non quasi in majestate sua crucifixum putemus (I Cor. II, 8) : sed quia idem Deus, idem homo, per divinitatem Deus, per susceptionem carnis homo Jesus Christus, Dominus majestatis dicitur crucifixus, quia consors 0571C utriusque naturae, id est, humanae atque divinae, in natura hominis subiit passionem; ut indiscrete et Dominus majestatis dicatur esse qui passus est, et Filius hominis, sicut scriptum est, qui descendit de coelo (Joan. III, 13) .