70. De beata Maria V.

1. Gaude, virgo, mater Christi,

Castitatis lilium,
Gaude, quia meruisti

Generare filium,
Quo nascente mundo datur

Salus et remedium,
Et pudoris conservatur

In te privilegium.

2. Ex te mundo protulisti

Novae legis gratiam,
Primae matris qua lavisti

Inoboedientiam,
Tuae dignum, laude digna,

Laudi quid adiciam?
Omnis tuam laus, benigna,

Decet reverentiam.

3. O pudicum, o intactum

Deitatis vasculum,
Tuum verbum caro factum

Elegit corpusculum,
Per hanc capis unionem,

Quem non capit saeculum,
Nam per carnis livionem

Non novisti masculum.

4. Tibi virtus obumbravit

Septiformis spiritus,
Alvum tuum fecundavit

Verbum missum caelitus,
Liberare per te venit,

Quos premebat servitus,
Sed intactam, ut invenit,

Te reliquit penitus.

5. De profundo vitiorum
Ad te clamo, domina,
Quia scio delictorum
Me gravari sarcina,

Sed da mihi promereri
Lacrimarum flumina,

Quibus possint aboleri
Mea prorsus crimina.

6. Prava multa perpetravi

Post baptismi gratiam,
Mortem mihi comparavi

Per incontinentiam,
Credo tamen, quia Deus

Dat libenter veniam,
Quando veram quisque reus

Agit paenitentiam.

7. Omni regnas creatura

Post Deum sublimius,
Nam in eius te factura

Nihil constat dignius,
Quando tuam precem audit,

Gaudet honor regius
Et in cunctis te exaudit

Sicut matrem filius.

8. Pro me ergo depreceris,

Qui ad te confugio,
Tibi enim, si digneris,

Deservire cupio,
Sed quod casto ad incestum

Nulla sit conventio,
Constat esse manifestum

Pauli testimonio.

9. Tu es sancta et intacta

Ab omni spurcitia,
Summi regis mater facta

Pro tua munditia,
Te non decent incestorum

Horrenda servitia,
Sed castorum, mores quorum

Non sequuntur vitia.

10. Ego vero sum pollutus

Peccatis innumeris
Atque adhuc involutus

Pannis Adae veteris,
Sed servare quamvis sero

Redeuntem poteris,
Et immundus iam non ero,

Si pro me rogaveris.

11. Patris ora maiestatem,

Iube unigenito,
Matris illum dignitatem

Audire non dubito,
Sed me ipsum dum attendo,

Quisve sim, recogito,
Meam esse deprehendo

Vitam sine merito.

12. Sed qui tradi se permisit

A suo discipulo,
Quem iniqua plebs irrisit

Adfixum patibulo,
Hic latronem non despexit

In mortis articulo,
Sed ad caelum tunc provexit

De carnis ergastulo.

13. Qui tot passus est dolores

Pro humano genere,
Mori non vult peccatores,

Sed conversos vivere,
Quibus dulcem potionem

Suo fudit latere,
Per quam possint laesionem

Culparum evadere.

14. Ad te ergo fugientem

Admitte, piissima,
Ne repellas paenitentem

A misericordia,
Munda, quaeso, meam mentem

Ab omni spurcitia,
Iuva semper recurrentem

Ad tua suffragia.

15. Fac me castum et devotum

In tuo servitio,
Tua carnis in me motum

Exstinguat oratio,
Nulla meum inhumana

Cor vincat temptatio,
Sed resistat pravae sana

Voluptati ratio.

16. Illud mihi frequentare

Digne da mysterium,
Per quod mundo salutare

Provenit remedium,
Ut inferni devitare

Possim infortunium
Et post mortem habitare

In terra viventium.