186. Planctus BMV.

1. Virgo dulcis o Maria,

Tu plorabas voce pia

Coram cruce filium.

2. Rumpebatur cor Mariae
Deplorantis valde pie:

O fili dulcissime,
Cum te cerno morientem,
Ego perdo cor et mentem

Et tota deficio.
3. O columba sine felle,

Vasque dulci plenum melle,

O fili piissime,
Tu me vides desolatam,
Semivivam anxiatam

Et mihi non loqueris?

4. O Gabriel, illud Ave,
Dulce nimis et suave,

Nunc dat mihi gemitum,
Nunc vertuntur in maerorem
Et in luctum et dolorem
Nuntiata gaudia.

5. Mihi namque est ablatus
Et in cruce conclavatus,

Qui me replet gratia.
O crux alta, de te queror,
Mihi nequis esse peior,

O crux crudelissima,
6. Meum natum tu cepisti,
Ipsum in te suspendisti,

O crux ferocissima.
Ergo saltem nunc te placa,
Quam exoro voce rauca,

Reddas mihi filium,
7. Et si non vis te placare
Neque natum mihi dare,

Tu me secum recipe;
Nam consolor, si me capis,
Si me spernis, me relinquis

In dolore nimio.

8. Vosque rogo, o devoti,
Hic plorare, mei noti,

Tam dirum supplicium,
Ut post suos commensales
Vos faciat et sodales

Supernorum civium.