182. De beata Maria V.

1. Veni, dulcis gratia,

Intra meam mentem,
Me exhaustum satia,

Demonstra te praesentem.

2. Mea lustra intima,

Fac me gustare Deum,
Veni, amantissima,
Amplectere cor meum.

3. Ubi tanto tempore,
Dilecta, me liquisti
Et de meo pectore
Te quare subtraxisti?

4. Scio, quod offenderis
Et digne offendaris,
Multa in me reperis,
Pro quibus effugaris.

5. Quando praesens aderas,
Te quare contristavi?
Quando procul aberas,
Te quare non vocavi?

6. Et quid est, quod suavius
Me posset oblectare,
Aut quis amor amplius
Me posset inflammare,

7. Quam tu, o melliflua,

Qua nihil tam iucundum,
Pro cuius amicitia

Totum non curo mundum ?

8. Tui desiderium

In corde dum subcrescit,
Procul pellit taedium,
Cor gelidum liquescit.

9. Ubi tua suavitas

In mente se locarit,
Ibi vera caritas
Sincere Deum parit.

10. O rosa in martyrio
Crucifixi filii,
O lilium (in) virgineo
Thoro puerperii.

11. Ora pro cuncto populo

Et pro nostris peccatis,
Succurre tuo famulo
Hora necessitatis,

12. Ut terror me non terreat
Terrentis inimici,
Sed tua tunc dispareat
Praesentia felici.