59. Oratio ad beatam Mariam V.

Gaude, maris stella, Iesse de stirpe puella,
Quam de gente David virtus divina vocavit,
Ut verbo patris fieres substantia matris,
Et pareres Christum, qui mundum solveret istum,
5. Sic etiam pareres, ne virginitate careres.
Foedere digna pari genetrix tibi virgo vocari,
Te voco, virgo pia, supplexque requiro, Maria,
Ut miseri curas divinis ignibus uras.
Sum miser, obscaenus nimiaque putredine plenus,

10. Complue peccatis caelestis aquas pietatis
Facque tuo lotum dulci medicamine totam,
Quidquid post sacrum commisit culpa lavacrum,
Qui per me labor, nunquam sine te revocabor.
Porrige, virgo, manum subito me faciens sanam,

15. In partem laevam, quem traxit culpa per Evam.
Placare irae, quibus illam vis aperire,
Cum sub extremo poterit succurrere nemo.
Quis faciet tutum turpissima quaeque secutum,
Ni mihi tutelam des iudicis ante quaerelam?

20. Cum mundus flebit, cum terra polusque timebit,
Sola potes terrae miseris suffragia ferre.
Sors ubi sanctorum desperat opem miserorum,
Flectitur irati per te sententia nati.
Illud ad examen misero concede iuvamen,

25. Sentio damnari, si differs auxiliari.

Iam datus ad mille tormenta Theophilus ille
Per te salvatur Christoque reconciliatur.
Hic ita peccavit, quod Christum teque negavit,
Nec caruit venia te virgo iuvante Maria.

30. Ego peccator, non corde vel ore negator,
Credo salvari per teque reconciliari,
Propter peccantem si vis orare tonantem.
Hoc, sacra, dispone, quod transferar ex Babylone,
Fac, pia, Ierusalem conscendere spiritualem,

35. Pax ubi succedat, quam nulla calumnia laedat,
Rex ubi virtutis fit potus et esca salutis,
Lux ubi reginae sit aperta mihi sine fine.
Ante redemptorem sortita sedis honorem,

Vox peccatoris te flagitat, aula pudoris,

40. Ad caeli numen metuentis flectere lumen
Et nil audentis de nomine cunctipotentis.
Audi clamantem, te, virgo beata, vocantem,
Sed ne turberis, quod ab illius ore voceris,
Qui vitiis foedus mollis pertransit ut hoedus,

45. Penitus errorum iam foetet ineptia morum.
Labilis et vanus sum plus quam quatriduanus,
Suscipe conversum, noviter Babylone reversum,
At male deceptum fac cum pietate receptum.
Si veniam posco, si flens mea crimina nosco,

50. Non ego damnari, non debeo iam reprobari;
Nam decet auctorem non exercere furorem,
Iam debet pietas odiis imponere metas.
In te sperantem non vidi, virgo, vacantem,
In te iactatum non vidi ludificatum.

55. Me tibi commendo, reus ad te, spes mea, tendo,
Erige labentem, culpis absolve foetentem,
Offensum natum mihi redde reconciliatum.
Si merso mundo tenebris mortisque profundo,
Sancta parens Christi, dare praesidium potuisti,

60. Si plures steltis animas a morte revellis,

Quam vetus illorum transfundit culpa duorum,
Ergo mihi soli "non possum" dicere noli.
Par tibi maiestas et adhuc manet ipsa potestas,
Post tantum munus levius salvabitur unus.

65. Nec dicas natum fessum tam saepe rogatum,
Vult mediatricem Deus esse suam genetricem,
Qui se pulsari, pro peccatore rogari
Non indignatur, sed cum petitur, miseratur.
Qui super errantum gaudet revocamine tantum,

70. Quo miserante bonis sors est coniuncta latronis,
Qui Lazarum flevit, triduana morte quievit,
Praeda superborum cum sit pro morte reorum
Perlatae fortis Iesu de munere mortis.
Dans mundo pacem fac me, regina, capacem,

75. Simque redemptorum per te concivis eorum,
Pro quibus est Iesus mortali corpore laesus.