33. De beata Maria V.

1. Ave, summi regis nupta,
Ave, parens incorrupta,
Ave, plena gratia.

2. Super omnes o decora,
Reus ego sine mora

Ad te tremens propero,
Dum peccata, quae commisi,
Nec non bona, quae omisi,

Flens ego considero.
3. Ad te curro, quam turbavi,
Quam iniuste laceravi

Horrendis periuriis,
Quam ex corde non amavi
Et quam parum honoravi

Debitis obsequiis.
4. Ad te curro, me peccasse
Recognoscens et errasse,

Ut sis locus veniae,
Me quam dure remordente
Et ad istud impellente

Verme conscientiae.

5. Curro factus non iam durus,

Curro vulnus ostensurus,

Medicantis opera
A te sperans reportare,
Ista cures ergo dare,

Dum requirunt tempora.
6. Dum est recens, vulnus cura,
Ne putrescat et iactura

Causetur desidia;
Vulnus meum est peccatum,
Tu dignare perpetratum

Tua delere gratia.

7. Si peccavi, non excuso,
Unde reum me accuso,
Prosit haec confessio.

8. Haec instanter a te peto,
Ne praeventus forte leto,

Quod absit, ad inferi
Domum mittar, ubi metus,
Ubi dolor est et fletus,

Ubi degunt miseri.

9. Iam plus locus ne molestus

Dici possit vel infestus,

Non permittit ratio;
Misereri potes mei,
In hoc ergo, mater Dei,

Nulla sit dilatio.

10. Tu, cui me non occultavi,
Cui causam revelavi

Meam, mihi filium
Placa tuum hora mortis,
Ut iustorum consors sortis

Sim post hoc exsilium.
11. Dicam tandem illative,
Nil adponens exclusive

Sed includens omnia:
Quia salus es cunctorum,
Sit per tempus saeculorum

Tibi laus et gloria.