79. De beata Maria V.

1. In camino crepitans

artae paupertatis,
Scelere sub proprio

venumdatus gratis,
Pretium, quo consequar

statum libertatis,
A te supplex flagito,

mater pietatis.
2. Tutus tibi supplico,

neminem cum spernas
Nec poscentis veniam

merita discernas,
Nam te invocantium

maculas vetemas
Consuevit tergere

gratia, qua vernas.
3. Quidquid petit indigus,

praebes affluenter,
Circumvelatum nequiter

eripis prudenter,
Captum iam ab hostibus

liberas potenter,
Restaurando perdita

cunctis competenter.
4. Omnis adversantium

dolus illi cedit,
Qui tuae clementiae

se et sua credit,
Dulcem habet medicam,

quisquis ad te redit,
Quia tua pietas
sanat, quidquid laedit.

5. Manus unguentarias

habes, virgo mitis,
Quibus pie subvenis

cordibus contritis,
Nam cum in dulcedine

larga sis et ditis,
Opem ferre miseris

quasi semper sitis.

6. Hinc est, quod multiplices
trahis post te praedas,
Nec personas despicis

quantumcunque foedas,
Et quia petentibus

incunctanter te das,
Omnibus subveniens
omnem pestem sedas.
7. In te nihil asperum,
nihil est austerum,
Omnibus antidotum
exhibes sincerum,
Et, ut cunctis liqueat

illud esse verum,
Libet hoc exprimere
per figuras rerum.
8. Tu es hortus germinans
hysopi virorem,
Qui letalem reprimit
pectoris tumorem,
Tu es rosa rutilans

super omnem florem,
Carnis more lilii
mitigans ardorem.

9. Tu es mentis sauciae

nardicum unguentum,
Murra probatissima

membris paenitentum,
Tu es melos tristium

leniens lamentum,
Tu amoris pabulum,

virtus et fomentum.

10. Tu es caecis oculus,

tu es pes claudorum,
Tu es aegris baculus,

tu es vox mutorum,
Tu es portus naufragis,

tu es spes lapsorum,
Tu es nutrix sedula

Christi parvulorum.

11. Tu es mensa pauperum

panibus referta,
Civitas refugii

profugis aperta,
Fons fecundans arida

cordium deserta,
Palma dans victoriae

paenitenti serta.

12. Vellus es virtutibus

vestiens algentem,
Area, quae tritico

sacro pascis mentem,
Rubus ardens animam

faciens ferventem,
Thronus reis providens

iudicem clementem.

13. Tu amoris fornax es

vitia cremando,
Pietatis fluvius

castos dealbando,
Tu es David cithara

daemones fugando,
Tu eiusdem clavis es

caelos reserando.

14. Tu es tabernaculum
in deserto stratum,
Quod in monte fuerat
Moysi monstratum,

Tu cortina praeferens
mysticum ornatum,

Tu retorta byssus es
signans caelibatum.

15. Tu es sicca virgula

dans repente nuces,
Tu ascendens puteus,

quem parabant duces,
Tu lucerna Domini,

nam exemplis luces,
Monstrans, per quam semitam

tuos hinc educes.

16. Tu es Sara pariens

risum mando flenti,
Tu Rebecca fidem dans

Isaac cernenti,
Rachel Iacob attrahens

facie decenti,
Lia gratam subolem

addens tuae genti.

17. Tu es Iudith auferens

caput Holoferni,
Esther pati nesciens

suam gentem sperni,
Iael, per quam novimus

Sisaram prosterni,
Debora, qua populi

victi sunt externi.

18. Tu es illa Noemi

valde speciosa,
Tu es Ruth humillima,

cunctis gratiosa,
Virum Dei hospitans

in te gloriosa,
Per quam reparata sunt

monstra ruinosa.

19. Et quis posset scribere

verba, res et signa,
Quibus praesignata es,

virgo Deo digna,
Vere qui te colere

studet, o benigna,
Illum nunquam fallere

potest ars maligna.

20. Hac de causa veniens

ad te, virgo clemens,
Pro commisso merito

pavidus et tremens,
Toto corde deprecor,

ut me iuves premens
Dolos, quos multiplicat

in me hostis fremens.

21. Inexhausta bonitas,

quae gementes audis
Et ad vocem pauperis

nunquam aures claudis,
Per te si recesserit

commentator fraudis,
Tibi sacrificium

immolabo laudis.

22. Ha, quid dixi putridus

et foetidus vermis,
Quasi tibi pariat

aliquid honoris,
Si te commendaverit

mei flatus oris,
Cum adpretianda laus

non sit peccatoris.

23. Vere non sufficerem

ego, scurra vilis,
Laudes tuas scribere,

licet mille stilis,
Sed in tabernaculo

placuit exilis
Pauperum oblatio

de caprarum pilis.

24. Sic est, dulcis domina,

nihil dignum dare,
Nihil meritorium

possum allegare,
Tamen more pauperum

discam mendicare,
Si quas forte miculas

possim impetrare.

25. Ecce, virgo regia,

potens imperatrix,
Cum pulsat ad ostium
anima peccatrix,

Illam ne despicias,

pia mediatrix,
Quae es confidentium

in te propugnatrix.

26. Sane non inveniam

in sanctorum vico,
Qui det elemosynam

pauperi mendico
Aut ostendat hilarem

vultum ut amico,
Si me fons clementiae

spernat, de te dico.

27. Sed cum in te gratiae

summa sit ubertas,
Per quam servis perditis

redditur libertas,
Mea te largissimam

sentiat paupertas,
Cum a nullo paupere

faciem avertas,

28. Caeli cellularia,

pietas immensa,
Qua sustentas pauperes,

nunquam est expensa,
Tua quippe dextera

semper est extensa
Ad pascendum pauperes

de caelesti mensa.

29. O quam multos habeo,

sacra virgo, testes,
Quod abunde miseris

hoc, quod petunt, praestes,
Nullus enim amat te,

quem tu non honestes,
Sanans efficaciter

cordis eius pestes.

30. Hoc est, benignissima,

tibi quod allego,
Scilicet quod miserum

esse me non nego,
Nam misericordiae

matrem cum te lego,
Cum sim miser, mereor

esse tuus ego.

31. Tuus dico, domina,

qui sum tui iuris,
Cuius est succurrere

cunctis perituris,
Homicidis, furibus,

moechis et periuris,
Ad radicem quorum est

posita securis.

32. Dulcis virgo, talibus

dedit te patronam
Ille, qui non hominum

accipit personam,
Te demonstrat pauperi

caeli dans annonam
Et merenti despici

gloriae coronam.

33. Talium te flebilis

sequitur caterva,
Sicut currunt hinnuli

praeeunte cerva,
Istum miserabilem

gregem tu conserva,
Ne laedatur rabie

daemonum proterva.

34. Unus sum de miseris

ego, qui mundanum,
Heu, non cavi laqueum

habens cor insanum,
Cum mendicis ceteris

ad te tendo manum,
Cuius nemo gratiam

quaesivit in vanum.

35. Et quis unquam Mariae

nomen invocavit,
Qui non a doloribus

suis respiravit,
Aut quis ab incursibus

daemonum expavit,
Si se dulci nomine

virginis armavit?

36. Quid nomen Mariae est,
nisi quoddam scutum,
Quod repellit undique,
quidquid est versutum,

Eo qui protegitur,
sic se sentit tutum,

Quod non timet daemonis
iaculum acutum.

37. Si Mariam nominas,

daemon expavescit,
Si Mariam invocas,

caro conticescit,
Si Mariae supplicas,

mundus hic vilescit,
Si Mariae iubilas,

tuum cor ignescit.

38. In Mariae nomine

caeli fluunt mella,
Cessant maris turbines,

cedit et procella,
Si te fluctus presserint,

ipsam interpella,
Ad hoc enim dicitur

virgo maris stella.

39. Si te forte senseris

taedio languere,
Ad virtutum opera

mentem non fervere,
Stude nomen virginis

huius recensere,
Et te statim senties

spiritu vigere.

40. Cum istius nominis

mentem sapor tangit,
Intus et exterius

cessat, quidquid angit,
Porro cum vocabulum

pie lingua pangit,
A reatu solvitur

culpae, pro qua plangit,
41. Sed iam metra finiens

precor, virgo pia,
Ut sis in his tenebris

mihi lux et via,
Misero solacium,

maesto melodia,
Donec te, dulcissima,

videam, Maria.