92. De beata Maria V.

1. Mater Dei,

Maria nomine,
Praedotata

virtutum culmine
Ac donorum

beatitudine,
Ab hostili

serva dos turbine.
2. Mentes nostras

peccatis deditas,
Quas nunc terret

mortis propinquitas,
Fac securas,

quae sursum habitas,
Nam, quibus vis,

datur securitas.

3. Mons sublimis,

iustorum speculum,
Dei sponsa,

morum spectaculum,
Iam in caelis

regnans in saeculum,
Dono pacis

reforma populum.

4. Monstra nobis

tuam clementiam
Piam nobis

dando concordiam,
Nec in plebe

fundat malitiam,
Qui cecidit

propter superbiam.
5. Mirabile

magnum ostenditur,
Terra surgit,

spiritus labitur,
Ambo pugnant,

sed Satan vincitur,
Illa regnat,

iste proicitur.

6. Mater, quae scis
omnes scientias
Et cognoscis
hostis versutias,

Rege mentes,
doce Christi vias

Et perduc nos
ad eius nuptias.

7. Mitte robur

ferque praesidia
His, qui tua

narrant praeconia,
Et ut facta

sint meritoria,
Fac, ut grata

sint semper et pia.

8. Mundus praesens

plenus aculeis,
Nos diversis

opprimens malleis,
Sed intra haec

ab hostis laqueis
Conserva nos

in cunctis plateis.

9. Mater Dei,

per tua merita
Nos infirmos

clementer visita,
Visita nos,

mundi lux inclita,
Et ad Christum

sis nobis semita.
10. Memoriam

tui da tenacem
Et de Iesu

fidem perspicacem,
Fac vitare

mundum hunc fallacem,
Hostem quoque

nimium procacem.
11. Miserere

animae miserae,
Quae non potest

sese cognoscere,
Hanc, si placet,

velis instruere,
Et ad Christum

semper attrahere.

12. Mater, de qua

bona tot audimus,
Tibi iuges

gratias agimus
Et insuper

supplices petimus,
Ut des pacem,

ad quam praetendimus.

13. Mater, in qua

est omnis puritas
Et totalis

abundat bonitas,
Per te detur

tanta sagacitas,
Quod vincatur

hostis calliditas.

14. Mitte nobis

de caelis gratiam,
Quae praecedat

et doceat viam,
Hanc gratiam

da nobis sociam,
Ut subsequens

ducat ad gloriam.

15. Mater plena

misericordiae,
Dux et vigor

nostrae militiae,
Pone finem

nostrae miseriae,
Ne subrepat

pestis acediae.

16. Mundus iste

multam miseriam
Nunc germinat

et immunditiam,
Da igitur

intellegentiam
Ut servemus

cordis munditiam.

17. Memoriam,

heu, nimis labilem
Vivifica

et fac pervigilem,

Et ut Deo

tibique iubilem,
Ad hoc opus

redde me habilem.

18. Mundus iste

plenus invidiae,
Fumus ignis

concupiscentiae
Iam exeaecat

servos ecclesiae,
Mitte lumen

de sede gloriae.

19. Mentes ergo

corrige carnales
Nec non motus,

qui sunt bestiales,
Ne nos laedant

canes infernales,
Vel perimant

poenae aeternales.

20. Medicamen

nostrorum sensuum
In omnibus

da nobis congruum,
Ut vivamus

secundum cor tuum,
Ne aliquis

currat in vacuum.

21. Mater digna

beatitudine
Et nobilis

tam re quam nomine,
Te deprecor

mentis conamine,
Ut des finem

absque formidine.

22. Miles probus

in regno gaudebit,
Post laborem

gaudium habebit,
Hyprocrita

poenam sustinebit,
Cum Satana

reprobo lugebit.

23. Mater Christi,

qui est benedictus,
Vincens hostem,

qui est maledictos,
Ego pauper,

dolens et adflictus
Ad te curro,

ne sim derelictus.

24. Mundus enim

plenus est figmentis
Et fraudibus

antiqui serpentis,
Et ideo

nos piis lamentis
Te rogamus,

ut des pacem mentis.

25. Mater Dei,

qui diligit iustos,
Qui arguit

et castigat stultos,
Absolve nos

peccatis onustos
Et semper sis

gregis Christi custos.

26. Mater pia,

spes morientium,
Consolamen

pie viventium,
Da servulis

caeleste praemium,
Quod est quies

et pax et gaudium.

Cod. Parisien. 3639. saec /16.

27. Mater ducis

vere iudicantis
Et clementer

peccata donantis,
Miserere

plebis nunc errantis,
A semita

nimis deviantis.

28. Mater Christi,

qui dat verum potum,
Qui spiritum

et cor dat devotum,
Fac, ut digne

reddam sibi votum,
Immo corpus,

mentem et me totum.

29. Mater potens

plenaque gaudio,
Circumdata

caeli collegio,
Nos respice

vultu propitio,
Multiplici

repletos taedio.

30. Mitis mater,

auribus percipe,
Voces nostras

clementer suscipe,
A mundana

peste nos eripe
Et nos tecum

in fine recipe.